Reusachtige collaterale schade dankzij Europese reddingsoperaties

De gevolgen van de overgewaardeerde euro en zichzelf overschattende politici.

Eerst dreven de niet meer onafhankelijke ECB en politici de koers van de euro op met aankondigingen dat de ECB, het EFSM, het ESM en talloze hulpprogramma’s zich op kosten van belastinggbetalers garant stellen voor het terugbetalen van de overheidsschuld van perifere landen in Europa. Enig vertrouwen in de euro was hersteld, staatshuishoudingen en banken werden gered van faillissementen. Althans, voorlopig.

Wat deden politici indirect echter nog meer met de ECB, en direct  met ‘hun’ EFSM en ‘hun’ ESM?  Beschermende politici stelden de markten gerust door relatief goedkoop geld van de solide kernlanden naar de periferie te dirigeren. Mondiaal werd het daarom weer attractief om in Europese obligaties, risico’s afgedekt door belastinggeld, te investeren. Hetgeen vervolgens de eurokoers kunstmatig opdreef. Dit is de werkelijke oorzaak voor de opwaardering van de euro, die met name voor Frankrijk, nu voor problemen zorgen.

Tegelijkertijd wijst dit op een fundamenteel dilemma van het politiek ge-orchestreerde bailoutbeleid; maatregelen om de financiële markten te stabiliseren en banken te redden, dreven niet alleen, zoals gepland, uiteindelijk de prijs van staatsobligaties op, maar ook de koers van de euro. Die vervolgens prompt daalde, ó ironie, na de Italiaanse verkiezingen. Terwijl, wederom ‘ó ironie’, de staat werd opgezadeld met hogere rentelasten.

Da’s mooi meegenomen voor de schuldeisers van de probleemlanden, maar uiteindelijk slecht voor de mondiale concurrentiepositie van de lokale en Europese economie. Inmiddels ook doorgedrongen in Nederland. De huishouding van de staat is tijdelijk gered, de economie heeft last van een hoge, in feite overgewaardeerde eurokoers en ligt mede daardoor op haar gat.

Dit zogenaamde ‘reddingsbeleid’ verergert vanuit macro-economische oogpunt de recessie en zorgt uiteindelijk als katalysator voor nog meer werkloosheid dan er al was. Extreem omgekeerd, gebeurtenissen, zoals recent de Italiaanse verkiezingen, die de financiële markten tijdelijk enigzins destabiliseren, of minder uitzicht bieden op garanties voor rendementen op staatspapieren, kunnen de economie stabiliseren en aanzwengelen. Meer kans op export dankzij een lage wisselkoers.

De sterk wisselende en opgelopen eurokoers duiden tegelijkertijd op de beperkingen van de Europesees reddingspolitiek. Door de goedkope kredieten, hulp- en steunprogramma’s, ontstonden met name in Zuid-Europa inflatoire economische bubbels die implodeerden met het begin van de financiële crisis. Met als gevolg plotseling verslechterde kredietvoorwaarden en totaal dure economieën. Bovendien verhinderen deze programma’s de broodnodige afwaarwaardering van bedrijven, goederen, vastgoed en verlaging van prijzen en lonen, waarna vers kapitaal kan worden aangetrokken om nieuwe, andere economische groei te realiseren.

Als voorbeeld Frankrijk’s verouderde economie, die bovendien sterk is gericht op Zuid-Europa. Volgens een studie van Goldman Sachs moet Frankrijk 35% goedkoper worden ten opzichte van Duitsland om in verhouding tot andere landen haar schulden enigzins draaglijk te maken. Duitsland, waar alles ook niet een Walhalla is -de verschillen tussen arm en rijk zijn groot, dat in het begin van de jaren ’90 de basis legde voor Europese afgunst en Europese hoop. ’t Is maar van welke kant men het bekijkt.

Wat kan de ECB nog doen om de scheefgegroeide verhoudingen recht te trekken? Met inflatoire, bijgedrukte euro’s buitenlandse valuta opkopen totdat de koers van de euro weer is verlaagd en overeenkomt met de waardering in verhouding tot de schulden en luchtballonen in de eurozone.  Pas dán ontstaat, in combinatie met eerder genoemde afwaarderingen, weer ruimte voor economische groei passend in mondiale verhoudingen. Niet eerder.

Misschien moeten we de Italianen, die op de politieke clowns Berlusconi en Grillo stemden, wel dankbaar zijn. Helemaal gek zijn Italianen ook weer niet…. Want een paar dingen maakten deze verkiezingen duidelijk.

De kunstmatig opgewaardeerde euro heeft slechts geleid tot reusachtige collaterale schade. Aangericht door politici  die met een ondemocratisch tot stand gekomen Europees bailout beleid valse verwachtingen hebben gewekt, welke niet gerealiseerd kunnen worden en nu als een boomerang terugkeren op het verkeerde adres. Over kwetsbaarheid en incasseringsvermogen bij nieuwe tegenslagen nog niet eens gesproken.

Een beleid dat uiteindelijk niet alleen de crisislanden raakt, maar nu ook de ‘solide’ landen, waar belastingbetalers en gepensioneerden de onaangename gevolgen van deze onvoldoende doordachte reddingspolitiek in hun beurzen beginnen te voelen. En tegelijkertijd programma’s voor afwaardering van sociale verworvenheden en inflatoire doodordinaire lastenverzwaringen op volle toeren draaien.

De les zijnde, zoals eerder gebeurde met de invoering van de euro -maar niet ter harte werd genomen, dat degenen die het primaat van de politiek boven voorspelbare macro-economische wetmatigheden plaatsen, eufemistisch geschreven minstens enige terughoudendheid past.

Ook wanneer diegenen de toekomst van Europa in de etalage te pronk zetten. Want deze crisis gaat inderdaad nog jaren duren om de reusachtige collaterale schade te herstellen. Beter nog, opruimen, wat nog bruikbaar is bewaren en volledig opnieuw bouwen. Met een nieuw fundament.

-0-0-0-

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/europas-schuldenkrise/eurokrise-ezb-unzufrieden-mit-rolle-in-der-troika-12103163.html

http://aadverbaast.wordpress.com/2013/02/17/over-dijsselbloem-wisseltrucs-garanties-en-stofzuigerzakken/

http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/02/eurobedrog-deel-i-de-kosten-van-de-euro-700-miljard-en-counting

Plaatje: credit http://surrealtec.com/analyses/4068

Advertentie

Halleluja! 2012 is over and done. Let it be.

Originally, King Billy had planned to name names and take a bunch of people down with me, but since that would be crazy (right?), King Billy has chosen instead to offer a little bit of advice to new political hot shots, who will pop up in 2013.

Well, here we go.

Truth be told first, you new political hotshots, I don’t remember all of your predecessors’ names from the glorious days of the Treaties of Nice, Amsterdam, Maastricht and Lisbon.  But as I’ve seen so far, they used to hang around the place when it was magical, I’m not so confident that those guy’s knew what they were doing. Because treaties had to be broken and referenda were circumvented.

For all who repeatedly keep telling me , “those who can’t do, can only criticize.”, I do still understand one thing. There’s an old Bunga-Bunga hot shot popping up again.  Well, at least, I fucking not am! So, again, and for the last fucking time, “I’ve seen all their shows for 20 years!”

(Wow, this feels good to write at long last!)

Anyway, good luck, you new political hot shots.  You’re gonna need it.

It’s gonna be fun at first, I swear! Just try to remember that even though a lot of these people you’ll be meeting are going to be nice to you at first, it won’t be long before they tell you all about everything you do wrong and how you destroy the gangbang show forever ever again and a again.

Then, it’s about time to spin you some outrageous tales about how you all will make the EU again a glorious bastion of diversified solidarity within Europe and the rest of the world.  As your predecessors tried to accomplish.

Once you’re past this initial “friends” point, the job is basically hanging out and play, listening to free advice and, probably the best part of all, wielding a power so great that you’ll be transformed into some sort of new god!  So, just try to pace yourself, because it’s real easy to get burned out.

This is why you’ll need to find advisors and spin doctors, and, well, plenty of others. These people have not only done incredible things for the troupe in the past, they are normal, realistic humans who really understand that it’s unfair to assume it’s the white and blue collar voter’s obligation to love every last speech and new paper you produce.

Not only will these promoters and spin doctors help you when you need it, they also tend to be pretty punctual with their calendar listings. These are the people that understand that political osmosis is not a viable means of promotion.  And they’ll  give you their phone numbers and other stuff for unexpected emergencies.

Nevertheless, do your best to be honest. Not that I know what it’s like myself, but I’d imagine that going out of your way to try and please your voters or perhaps exaggerating how much you did do or didn’t like, would make you feel kind of awful.

Besides, no matter what you do, you’re going to piss somebody off anyway. As you will be pissed off.  Seriously, you political hot shots, voters are never happy. And so am I.

Don’t take it too seriously, though. Like I write, the voters are never happy and, in many cases, these advisers and spin doctors aren’t  really concerned about critics. They’re there for you to silence those doubtful whispers that say things like, “You dudes, you didn’t care about your voters.” Or, “Maybe you should write an original speech now and then.” Or, “Ten TV appearances  a week is way too much. Go back to work.”

When these things start to drive you crazy—and I promise you they will—take a step back and remember that all-important truth about being the local political representative on the European scene: It is not your job to make this scene work!  And no matter how many people tell you that you should  help bolster their objectives or aim to make or break careers of your respected fellows, you can’t let those white and blue collar workers get to you.  Again: “You-can’t-let-those-people-get-to-you.”

Let the advisors and spin doctors hit and pave the road and just see how well they do outside the comfort of your familiar and precious boundaries.  As long as they are conducting the shows in your particular area’s of responsibilities  –and interests of course, the only simple thing that remains for you to do, is to present your honest-to-God opinion.

Godspeed,  Godspeed!  2013 is anxiously waiting! Already loaded with a host of broken promises and evaporated expectations from the past.  2014, a new election year, is nearer  as you might imagine.

 

2013 WORDT BETER!

Omdat 2013 numeriek één cijfer meer is dan 2012.

Omdat een 6 veel sexyer is dan een 5.

Omdat de wereld niet is vergaan

Omdat we niet naar de maan gaan.

Omdat ‘het weer’ alleen maar beter kan worden.

Omdat ‘het weer’ hopelijk beter wordt.

Omdat er een ringvormige zonsverduistering komt op 10 mei.

Omdat ‘het weer’ en CPB cijfers niet helemaal onvoorspelbaar zijn.

Omdat de euro en een prinsesje hun puberteitsjaren ingaan.

Omdat Rutte niet meer om de waarheid heen kan draaien.

Omdat Rutte geen trek heeft in vergezichten.

Omdat ZKH Prins Willem Alexander 45 wordt.

Omdat de Paus veel meer gaat twitteren.

Omdat Mauro nog steeds in Nederland is.

Omdat Mauro niet met Bleeker naar PSV – FC Twente hoeft.

Omdat de euro nog vaak gered gaat worden.

Omdat er weer een Biennale in Venetie komt.

Omdat er in 2013 geen politieke unie komt.

Omdat HKH Koningin Beatrix 75 wordt.

Omdat hoop nog steeds kan worden vervangen door verlangen.

Omdat Belgie weer een nieuwe filmster heeft: Gérard Depardieu.

Omdat Van Rompuy nieuwe haiku’s gaat schrijven.

Omdat het ESM-potje nog niet is gebruikt.

Omdat Draghi politici redt.

Omdat politici Draghi redden.

Omdat het ergste voorbij is.

Omdat Dijsselbloem, ja wat eigenlijk?

Omdat de eurozone ook nog een Nobelprijs kan krijgen.

Omdat de klimaatcrisis nog steeds afgekocht kan worden.

Omdat er nog ruimte is voor meer crisissen.

Omdat in Nederland nog duizenden onbekende BN’ers vertoeven.

Omdat ‘Oranje’ niet voortijdig uit een voetbaltoernooi kan worden geschopt.

Omdat in 2013 ‘200 jaar Koninkrijk’ wordt gevierd.

Omdat WikiLeaks nieuwe feiten publiceert.

Omdat er heel misschien een troonswisseling komt.

Omdat er nog veel meer te redden valt, behalve Johanna’s.

Omdat er niet alleen in parken ander toezicht op banken komt.

Omdat er weer voortijdig gelekt gaat worden.

Omdat er steeds meer camera’s komen om vrijheid te beschermen.

Omdat er meer bruggen worden geslagen.

Omdat er minder nieuw asfalt komt.

Omdat er qua design en aantal, nieuwe eurobiljetten in de maak zijn.

Omdat er toch geen tijd is om goede voornemens uit te voeren.

Omdat er nog steeds boekwinkels zijn. En de NRC.

Omdat wij er nog steeds zijn.

Omdat misschien wordt bewezen, dat God bestaat. Of een deeltje daarvan.

Omdat anti-depressiva nog steeds worden vergoed.

Omdat de kans dat de aarde door een alles vernietigende meteoriet wordt getroffen duizend maal groter is dan de kans op de hoofdprijs in de Lotto.

Omdat …

Vul zelf maar aan, omdat aan ‘lijstjes maken’ geen einde komt: