Poetin huilt, Europese ordening

Deze video is in Rusland van het internet gehaald, maar spreekt boekdelen over hoe diep Poetin begaan is met zijn geostrategische aspiraties voor een Nieuwrusland als nieuwe wereldmacht op het geopolitieke toneel. Tijdens het recente staatsbezoek aan Mongolie vocht ex-KGB’er Poetin tegen zijn tranen bij het spelen van het door Poetin persoonlijk in 2000 goedgekeurde nieuwe Russische volkslied. Wederom voorzien van een nieuwe tekst.

From the southern seas to the polar lands .         Wide spaces for dreams and for living

Spread are our forests and fields.                            Are opened for us by the coming years

You are unique in the world, one of a kind –        Our loyalty to the Fatherland gives us strength!

This native land protected by God!                          Thus it was, thus it is and thus it always will be!

Was getekend, Vladimir Vladimirovich Poetin. Dezelfde Poetin, destiids nog 41-jarige vice-burgemeester van zijn geboortestad, het voormalige Leningrad, zestien jaar bij de KGB gewerkt, reeds in 1994 tijdens een congres (lezen!) over samenwerking en vrede -“Aus diesem Grunde möchten wir einerseits wie Holland sein“- in St. Petersburg heeft gezegd,

“… vergeet niet, dat Rusland omwille van de algemene veiligheid en vrede in Europa, reusachtige territoria van voormalige republieken, deel uitmakend van de Sovjet Unie heeft opgegeven. Daaronder territoria die historisch altijd tot Rusland behoorden.“

„Ik denk daarbij niet alleen aan de Krim, of aan Noord-Kazachstan, maar bijvoorbeeld ook aan het Kaliningrader gebied. Rusland kan zich eenvoudigweg niet permitteren dat deze mensen aan de willekeur van het  lot worden overgelaten.“

Twintig jaar later is de Krim weer Russisch met middelen die het doel heiligen. Poetin verordonneerde en handelde alsof God niet bestaat. Door de Russisch-orthodoxe kerk gelegitimeerd. Zorgvuldig voorgeoefend en uitgevoerd middels een nieuwe vorm van oorlogsvoering, die door de Stafchef van de Russische strijdkrachten tijdens de jaarvergadering van de Russische Militaire Academie in januari 2013 werd toegelicht. Grenzen tussen oorlog en vrede zijn vervaagd. Staten kunnen van de ene op de andere dag onaangekondigd in een oorlog terecht komen. De rede was vrij opvraagbaar in het Russisch op de website, maar  werd niet herkend totdat deze in het Engels verscheen, schrijft Thomas Gutschenker in de Frankfurter Allgemeine Zeitung.

“Wanneer men tsaristische terminologie gebruikt, dan zou ik zeggen, dat dit niet Oekraïne, maar Nieuwrusland is“, zei Putin op 17 april 2014, waar nu een proxy-war tussen het Westen en het hart van de voormalige Sovjetunie wordt uitgevochten op “gebied, dat met “slavisch bloed is doordrenkt.“

Er is geen geen enkele proxy-oorlog die géén onvoorstelbaar grote schade aan samenlevingen heeft toegebracht. Syrïe en Irak, een soort „etnisch-religieus Balkan scenario“, en nu ook een proxy-war in Oekraïne. Paradoxaal genoeg, uitgevochten tussen ‘Slavische broeders‘, waarvan de gevolgen niet beperkt blijven tot deze regio. Alle betrokken partijen bij Oekraine zijn op ramkoers, de EU niet uitgezonderd.

Want ook als het associatieverdrag in haar huidige vorm was ondertekend in Minsk had Putin actie ondernomen. Kon dit werkelijk niet eerder ánders in een gematigder tempo, zoals nu wél werd besloten? Signalen en waarschuwingen waren er vroegtijdig in overvloed. (o.a. Der Spiegel, sept. 7, 2009, interview met de vergiftigde President Viktor Yuvchenko). Ook waren voldoende signalen dat een meerderheid van de Oekraïense burgers een brug wilde vormen tussen Rusland en de geopolitiek onervaren EU, waar slaapwandelende of wegkijkende politici en beleidsmakers eerder in de val liepen in 2008 en 2010 tijdens ‘Lehman Brothers‘ en de eurocrisis, die doorwerken tot op de dag van heden.

Met de mislukte G-8 in Noord-Ierland, de annexatie van de Krim, “Sotchi G20“, G-8 werd G-7, sanctiespiraal en ‘MH-017‘ nog vers in het geheugen, ligt het Berlijn met de gevallen Muur bijna even verwijderd van Kiev als van een resultaat van ‘Versailles 1919’,  het Vredespaleis in het deftige ‘s-Gravenhage.

Günther Oettinger. 02.06.2014, Video “We hebben voldoende gas in Europa.“

Oettinger 16.06.2014: „I believe we have developed a package of arrangements to adequately supply the population of Europe for the next winter season.” said Energy Commissioner Guenther Oettinger in Vienna.

Oettinger, 02.09.2014, EUobserver bericht:

“……….. worst case scenarios are also being considered in the European Commission, as the Russia-Ukraine conflict is likely to affect the gas supplies to EU countries this winter.“

So far, so good. Or bad. Maar….

“That Putin would use false information, lies and weapons was beyond my imagination,” energy commissioner Guenther Oettinger said in Brussels on Tuesday. “That’s why I am not ruling out worst case scenarios any more.” (02.09.2014).

03.09.2014. Een studie door het EWI, Uni van Keulen: “An Embargo of Russian Gas and Security of Supply in Europe.“ De conclusies, waarin omgeleide gasleveranties aan Oekraïne niet zijn meegenomen, liegen er niet om. Over de mondiale politieke repercussies even niet gesproken.

Bij een Russisch embargo op gas worden markten voor LNG en gas globaal verstoord. De EU moet dan concurreren met Aziatische landen voor duur LNG uit het Midden-Oosten.

Gedurende een koudeperiode van een week in februari tijdens een embargo van 6 maanden ontstaan gastekorten in geheel Europa en kunnen bestaande gas infrastructuur, importen, opslagfaciliteiten en pijplijnen de toenemende vraag niet aan. Nogmaals, dit is exclusief omgeleid gas naar Oekraine.

En nu? Ex-KGB’er Putin is de scrupuleus handelende, lachende derde, die het Westen een geopolitieke nederlaag heeft toegebracht. Geen enkele macht of organisatie is in staat dit te veranderen zonder enorme gevolgen. Noch de VS, de EU en de NATO evenmin. In de VN wordt een Russisch veto uitgesproken. Te hopen valt slechts dat interne strubbelingen Poetin doen inbinden.

Maar wát daarna in het grondstof- en energiehongerige Europa? Alhoewel het aantal inwoners van de EU groter is dan het inwonertal van Amerika en Rusland bij elkaar, is de EU op het schiereiland ‘Europa’ geen United States of America of Rusland onder één Chief Commander.

Bovendien, in het verleden is gebleken dat isolerende economische sanctiespiralen nauwelijks iets bijdragen aan beoogde politieke getinte doelstellingen. Laat staan op korte termijn. Cuba, Iran, Irak, Syrie, Noord-Korea, Noord-Vietnam, Zuid-Afrika, Zimbabwe. Waarom zou Rusland daarop een uitzondering zijn? Andere landen springen met graagte in de sanctiegaten.

In de EU, die met zichzelf nog lang niet ‘klaar’ is, ontstaan oplopende frustraties, angst en onrust. Het voortbestaan van bedrijven, angst voor ontslagen, etc., etc., met politieke, economische en sociale gevolgen vandien. Vele ondernemingen in het Europese MKB.  In EU terminologie de zogenaamde Small and Medium Enterprises (SME’s), die al in een kredietklem zitten dankzij een eurocrisis, terwijl er elders op de beurzen en op de obligatiemarkt voldoende geld aanwezig is. Mede dankzij de ECB. Vaak gespecialiseerde SME’s, ingehuurd door multinationals, die minder kwetsbaar zijn. Iedere vorm van oorlog en alsmaar oplopende sancties laten nu eenmaal een prijskaartje achter. Ook als sancties worden opgeheven, blijft een duurder prijskaartje niet in het luchtledige hangen, Maar wordt onderdeel van het politieke geheel.

Met Barroso’s finale woorden voor de camera’s en oren van de wereldpers werd na een twintigjarige moeizame voorgeschiedenis van beoogde samenwerking met een politiek onvolwassen en corrupt Oekraïne, politiek en economisch gedomineerd door een selecte groep van oligarchische voetbalclubeigenaren, te vroeg voor een keus gesteld. Het was ‘alles of niets’, soort van “vóór ons, of tegen ons.”

Daarmee was de teerling geworpen, die nu als een vlijmscherpe boemerang over de hoofden van ruim een half miljard EU-burgers scheert, wiens kiesgerechtigde burgers ondertussen wél een nieuw EU politiek record vestigden. Het door Brussel en het Europees Parlement publicitair weggemoffelde allerlaagste opkomstpercentage ooit voor ondemocratische verkiezingen van een inefficiënt EU-parlement met beperkte bevoegdheden, terwijl nationale parlementen zich vaak machteloos bij de slecht gecommuniceerde en veel betwiste autonome besluiten van de Raad van de Europese Unie moeten neerleggen. Dit alles, en nog veel, veel meer, gelegitimeerd door een verdrag dat Europese samenwerking, ordening, gerechtigheid en veiligheid beoogt.

-0-0-0-

 

 

 

Advertentie