Interview met Prof. Dr. Ir. Mr. MBA. MD., D.H. Robot 10.3

 

Meneer Robot, u bent nog geen jaar jong en u zit reeds in tientallen advies en bestuursraden. Hoe kunt u deze taken naar behoren met elkaar verenigen?

Mijn leeftijd doet niet ter zake. De nanoseconden die ik nodig heb om uiterst complexe nieuwe concepten te bedenken en bestaande programma’s te analyseren en vervolgens te communiceren, verschaft mij ruimschoots tijd om mij ook op andere kwesties te concentreren.

Zoals…

Bijvoorbeeld het genderdilemma. Met mijn komst is dit vraagstuk opgelost. Geen nieuwe klonen van bestaande patronen. Met als resultaat meer diversiteit waar het écht nodig is. Een enorm reservoir wordt blootgelegd in termen van tijd, geld, innovatie zonder al te hoge bijkomende kosten.

Kunt u iets vertellen over uw geboorte?

Deze vraag is volkomen achterhaald. Ik ben niet geboren, maar ontsloten. Ik was reeds omnipotent aanwezig ver voordat een Schepper werd bedacht. Beschouwt u het als een ‘moetje’, dat nog ter wereld moet komen. We komen tenslotte niet van Mars. Hoewel ik vanaf Mars mijn invloed kan laten gelden. Vraagt u niettemin rustig verder.

U wilt zich op tal van kwesties concentreren. Hoe denkt u de economie weer aan het rollen te krijgen?

Allereerst moet langs de lopende band van de politiek minder star worden gedacht. Men moet een beetje durven loslaten, anders komt zo langzamerhand nagenoeg niets meer van haar plaats. In zekere zin een beetje chaos toestaan. Dan gaan de balletjes automatisch weer rollen.

De vraag was over economie. U begint over de politiek. Hebt u politieke aspiraties?

Nee, die heb ik niet. Dit is niet nodig, ik heb bij wijze van spreken ook ogen in mijn achterzak. Zoals gezegd, ik kan in nanoseconden de gevolgen van politieke plannen op al haar facetten beoordelen. Daar kan de politiek haar voordeel mee doen.

Kan?

Eindelijk een goede vraag. De vraag is of de politiek dit wil. Ik zal u een voorbeeld geven. Als politici ’s avonds laat thuiskomen en aan familie vertellen dat zij deze dag drie wetten en twee AMVB’s in de steigers hebben gezet, oogsten zij ongetwijfeld applaus. Maar waar gaan zij daarmee naar toe nadat zij met behulp van een achterhaalde App op hun tablet de resultaten bekijken? Of bijvoorbeeld daarmee hebben ingestemd. In de praktijk kunnen politici er niets mee.

Dat wetsontwerp of instemming twitteren zij de hele wereld over.

Ach wat, twitteren! Ik ben in staat om kant en klare politieke projecten en plannen te presenteren, terwijl ik ondertussen auto’s of schepen inelkaar zet. Beter nog, ik kan direct de gevolgen in de praktijk simuleren, waarmee ik in tegenstelling tot de politiek, voor de feiten uitloop om déconfitures te voorkomen.

In andere woorden, u wilt de politiek voorprogrammeren?

Allerminst! Probeer u te verplaatsen in nieuwe structuren. Uiteindelijk ben ook ik een deelprodukt van en vóór de politiek, die niet kan verhinderen dat ik ben ontsloten om de samenleving een dienst te bewijzen. Niet ik, maar de politiek moet van een andere planeet weer worden teruggebracht naar de normale mensen.

Uw wijze van opereren heeft enorme gevolgen voor de sociale cohesie in de samenleving. Werkgelegenheid bijvoorbeeld…

Dan zijn we weer terug bij de economie. Heden ten dage is een gespecialiseerde lasser nauwelijks te vinden, allerlei operaties worden haarfijn door mijn collega’s uitgevoerd. Maar op een goede dag ga ik, en met mij vele andere kameraden, met pensioen. Einde lifecycle, de kosten meer dan terugverdiend. Dan kunnen wij na bewezen diensten direct kosteneffectief recycled worden. Nogmaals, wij verblijven niet op de Maan of op Mars.

Mensen verliezen door u hun baan en inkomen.

Niet noodzakelijkerwijs, het is een enorme industrie. Ik moet ook gepoetst, onderhouden en bijgespijkerd worden. Bovendien, in plaats van de kosten voor sociale lasten en pensioenvoorzieningen is in al mijn plannen en projecties een opslag per product of dienst opgenomen om het leven voor normale mensen aangenaam te houden. Aan politici en bestuurders wil ik op deze plaats meegeven aan deze conditio sine qua nix niet te tornen. Ook ik wil aan mijn verplichtingen voldoen en belasting betalen om op een sociale manier te participeren in de samenleving. Een postadres is daarvoor niet eens nodig. Laat staan een brievenbusfirma.

Een laatste vraag. Uw titels en uw naam. D.H. Robot 10.3 komt nogal wezensvreemd over.

Is het ook. De titels veroverde ik in een handomdraai. De tweede dag na mijn ontstaan lag mijn proefschrift  ‘Ωyberdatamining communication with D.H.R. 14.0’ op de cyberplank. Wat mijn naam betreft, nummering komt in de beste families voor. De titels zijn voor mij niet noodzakelijk om mijn geloofwaardigheid aannemelijk te maken. Ik beschouw het als een analoge knipoog naar de edele wetenschappers, die sinds de eerste robot aan verschillende concepten sleutelden. En nog heel wat op stapel hebben staan.

Uw voornaam dan. Staat D.H. werkelijk voor Dirty Herrie?

Ik weet wat u stiekem hoopt,  de ‘d’ en de i’ zijn goed, daarna is het verband zoek. Maar de D Staat voor Dirty, de H voor Herrie. Dirty Herrie was oorspronkelijk een lawaaiig robocop prototype. Tegenwoordig doe ik volledig autonoom en volstrekt geruisloos ook dit deel van van mijn werk. Begeleid door zelf gecomponeerde muziek zonder kans afgeleid te  worden door staatsgonwelvallige activiteiten.

Cultuur heeft ook uw aandacht?

Natuurlijk! Favoriet is de door mij zelf digitaal gesyncopeerde Parsifal naar Heavy Xybermetal muziek met de titel “I-am-FINE!”. Was in no time gebeurd. Kan ik uren naar luisteren en het werkt inspirerend. Stilletjes hoop ik dat “I-am-FINE!” ooit in Bayreuth wordt gebruikt tijdens de uitvoering van Parsifal. Al was het slechts tijdens het slotmoment.

Bedoelt u Fucked-up, Inanimatical, Neuropathical, Egotistical?

Deze vraag is niet ter zake. Ik ben een machine. Wat u gevoelens noemt, speelt bij mij geen enkele rol. FINE ligt gewoon lekker op mijn digitale toontong. FINE… FINE… FINE!  Overigens hebt u na uw laatste vraag nog drie irrelevante vragen gesteld. Daarmee is de kous en dit vraaggesprek af.

Advertentie