“Wissen vor Acht” -“Knowing before eight”- is a prime time TV program, viewed by millions of people, just before the eight p.m newsbroadcast of the public TV sender ARD in Germany. “Wissen vor Acht” brings during weekdays new scientific and digital developments under the attention of millions of viewers in Germany: “Wie wird uns Technik künftig beeinflussen? ”Was ist Vision, was schon bald Realität?“ Broadcasts can be downloaded from the mediatheke of the ARD and published on YouTube.
Click herefor the broadcast about the medicinal application of handkerchiefs.
And here is power politician, European Commissioner Neelie Kroes on YouTube promoting the latest digital developments for the healthy benefits of European citizens. With a ‘Digital Agenda’ high on the priority list of the EU. Reading from an auto-cue, technocratically summing up facts and impressive figures about existing digital markets and potential applications. Nevertheless, only 760 visitors at the time this post was published, while the machinery in the engineroom of the EU is kept on full steam.
The principle question is, however, do we need liberal, market oriented European Commissioners, promoting the latest digital applications? Or should this be left to professional scientists and left to the press and public media? Should the European Commissioners, as politicians, not rather be concerned about the social consequences , since those applications can and will be used to control the daily life of European citizens? Quod ed demonstrandum spying on social media, on email conversations and monitoring blog- and websites.
Do we want a political policy, which simply read out instructions for use, or politics which are incorporated in democratic communication processes?
We are talking about control techniques, which organize social and economic activities, even replace them, limiting the debate to the scope of a ‘Digital Agenda’. Roughly the same way as one (politicians e.g.) would explain democracy by spelling out electoral programs of political parties.
Leaves a last question: “Where is the online public debate about this topic in the press and public media, free available, not hidden after paywalls, allowing moderately moderated comments by readers in the Netherlands? As is possible in the FAZ, Der Spiegel, Süddeutsche Zeitung, Cicere Online, the Guardian, the New York Times, etc., etc.”
Perhaps the successor of European Commissioner Viviane Reding, who stopped subsidizing Presseurop, could have a look behind those paywalls.
Viviane Reding was genoodzaakt Presseurop van subsidies uit te sluiten om budgettaire redenen.
Leeshier enhier de verontrustende conclusies en aanbevelingen (2013) van de Algemene Rekenkamer over de verantwoording over besteding van Europese subsidies en noodfondsen.
Lees hierde column van Martin Schulz, President van het Europees Parlement, dat tot 2019 tussen 800.000.000.000 en 1.000.000. 000.000 euro’s (800 miljoen tot één miljard euro’s) gaat uitgeven aan pendelen tussen Brussel en Straatsburg.
In mei 2014 vinden op verschillende dagen Europese verkiezingen plaats. In dit kader hier een quiz in de vorm van veertig vragen. Mocht de link naar Presseurop zijn gesloten, dan kunt u hier de strikvragen lezen.
Alvast één vraag er uitgelicht:
“Weet u wie het woord “euro” heeft bedacht, dat voor het einde van de 20ste eeuw nog nooit iemand in de mond had genomen?”
Op papier is € 960 miljard voor het meerjarenbudget van de Europese Unie overeen gekomen. Echter door de lidstaten is slechts € 908.4 miljard toegezegd om tegemoet te komen aan de wensen Engeland.
De doorgaans goed ingelichte, invloedrijke Frankfurter Allgemeine Zeitung kopt in dit artikel „Einigung ist ein unglaubliches Täuschungsmanöver“.
Voor de goede orde: ‘Täuschung’ is ‘bedrog’. Een zware beschuldiging, harde woorden door, nogmaals, een veelal goed geïnformeerd en invloedrijk dagblad, dat niet over één nacht ijs gaat alvorens in deze termen tot publikatie over te gaan.
Een synoniem in het Duits voor ‘Täuschung’ is ‘belügen’. Een ander gangbaar, ‘volks’ synoniem dat wordt aangegeven in een Duits woordenboek begint met een ‘v’, heeft een ‘a’ in het woord en eindigt op een ‘n’. De volledige omschrijving overschrijdt echter normale normen van fatsoen.
Of vertelt Minister President Mark Rutte simpelweg slechts een deel van hetgene dat is overeengekomen?
Middenin in een veldje, aan de voet van een of andere Heilige Kop in Gelnhausen-Meerholz, een voormalig Barbarossa stadje ligt het geografische middelpunt van de Europese Unie. Niet te verwarren met ‘Barroso’. De laatste inmiddels ook een begrip, weliswaar omstreden, die eveneens synoniem staat voor het middelpunt van de EU. Hetgeen wellicht verklaart waarom Barroso deze ietwat afgelegen plek in the middle of nowhere nimmer met een bezoek heeft vereerd. Althans, officieel.
Gelnhausen, in de deelstaat Hessen, dat Duitsers soms verbasteren tot ‘Hässen’. Misschien omdat in Hessen ook de ECB zetelt, die niet ver verwijderd van Gelnhausen een ander bankje voor zo’n miljard euro hoog in de lucht bouwt op een zwaar bewaakte plek langs de ‘Main’?
Een futuristische projectie van een andere soort bank
Niets is evenwel statisch in Europa. De huidige EU is niet meer de EU van 2007, vlak voordat Lehmann Brothers failliet ging. Hoewel….. Barroso was destijds ook al de bevlogen Voorzitter van de Europese Commissie.
Niettemin verlegt het geografische middelpunt zich binnenkort iets naar het Oost-Zuid-Oosten zodra Kroatie toetreedt tot de EU. Waarmee dit voormalige Barbarrosa stadje haar huidige faam als geografisch middelpunt van de EU onherroepelijk aan de wilgen moet hangen.
Mochten dan ooit nog eens Turkije en/of Ukraine toetreden tot de EU, verheug je dan op een verschuiving van het middelpunt van de EU naar ski-oorden in de Alpen in het voormalige keizerrijk Oostenrijk. Van waaruit Keizer Karel V vroeger de scepter zwaaide over een ander Europa en met succes de aanvallen van het Ottomaanse Rijk wist af te slaan.
Barroso’s visie op ‘Europa’ –hij bedoelt de EU en de eurozone, ‘Europa’ is another piece of cake. ‘Moet kunnen, nietwaar?– blijft echter een onuitputtelijke bron voor de ‘Ode of Joy’, want als polijstgladde Europees staat hij voor niets en alles. Het enige concrete Europese project dat Barroso na twee ambtstermijnen mogelijkerwijze nog kan bijschrijven op zijn politieke CV is ‘Bankentoezicht’.
Waarbij het nog maar zéér de vraag is of hij in 2014, na twee ambstermijnen, óf zijn opvolg(st)er, voor de eerste keer op democratische wijze gekozen kan worden in een razendsnel veranderende Europese (Transfer)Unie.
Weinigen beseffen dat in November 2012 niet alleen een Amerikaanse president wordt gekozen. Dat ook Congres verkiezingen plaatsvinden wordt in de Nederlandse pers en publieke media, die zoals gebruikelijk met open ogen en dichte oren liggen te slapen, ondergesneeuwd door het duel tussen Obama en Romney. Amerikanen kiezen in november ook een nieuwe Senaat.
Niet ondenkbeeldig is dat in November de macht in het Capitool volledig in handen van de Republikeinen terecht komt.
In het Huis van Afgevaardigden is dit reeds het geval. 242 zetels in handen van de Republikeinen, 193 zetels voor de Democraten. Obstructie van Obama’s beleid, aangevoerd door de ‘Tea-Party’ beweging, is de dagelijkse orde van de dag.
In de Senaat, 110 zetels, twee zetels per staat, beschikt Obama nog over een meerderheid van zes luttele zetels.
Aan de electorale basis is met name de onverzoenlijke ‘Tea-Party’ beweging op de achtergrond hyperactief en succesvol met het werven van nieuwe kandidaten voor de Senaat, die zich afzetten tegen het gevestigde partij establishment van zowel de Democraten en de Republikeinen. En vindt daarbij gehoor. Ook bij kiezers die op landelijk niveau hun stem op Obama uitbrengen.
Ongeacht wie de Presidentsverkiezingen wint, laat zich eenvoudig raden welke koers Amerika gaat varen indien beide Kamers van het Congres worden gedomineerd door de Republikeinen, waaronder een toenemend aantal ‘Tea-Party’ members’.
Voor Europa, middenin een schulden-, euro-, en identiteitscris, wordt het een hete herfst met deze verkiezingen op de achtergrond.
Murphy's Law Calculator
„If there’s more than one possible outcome of a job or task, and one of those outcomes will result in disaster or an undesirable consequence, then somebody will do it that way.“