Eurostress en Balanstests, Bankentoezicht en Bankenunie.

 

Na de stresstests neemt de ECB het bankentoezicht over van negentien centrale banken, die al of of niet milder de balansen van banken in hun land beoordeelden.  Dat is goed. Echter…

Een deflatiescenario, waar banken, beleggers, staten, regeringen, spaarders, pensioenfondsen, investeringsfondsen, etc., met ‘zware haircuts’ worden geconfronteerd, is niet doorgespeeld. Bovendien, het verschil in de ‘kwaliteit’ van giraal, digitaal euro eenheidsgeld in de onderling sterk verschillende eurolanden wordt met deze maatregelen niet weggenomen.

Geen beter voorbeeld dan Griekenland en Cyprus. Giraal, digitaal geld werd overgeheveld naar landen waar het zekerder was. Eenheidsbankbiljetten moesten ingevlogen worden om onvoldoende afgedekt digitaal geld te converteren. Kapitaalsverkeerscontrole werd ingesteld om de vlucht van digitaal geld te voorkomen.

Weliswaar zijn de stresstests, centraal toezicht door de ECB en een Bankenunie een stap voorwaarts, maar de kern van het probleem dat in negentien eurolanden een eenheidsmunt op deze wijze niet kan functioneren, blijft om een aantal redenen bestaan.

Uitdijende investeringsfondsen, waaronder hedgefondsen, de zgn. ‘schaduwbanken’, waren niet onderworpen aan de stresstest en vallen niet onder Bankentoezicht en de Bankenunie. Deze fondsen maakten in 2012 303 procent van het BNP in de eurozone uit. Wereldwijd opererende hedgefondsen, dat kan ver gaan. Weerstand oproepende frackingactiviteiten en aansprakelijkheid uitbesteden, de concessies verhandelen.

Evenzo ondermijnen staatsschulden en het negeren van het in het Verdrag van Lissabon volkenrechtelijk vastgelegde Fiscaal Pact en politieke instabiliteit het vertrouwen in de EU en de eurozone.

Alle redenen om aan te nemen dat het politieke optimisme en mooie woorden binnen de kortste tijd voor de zoveelste keer verdampen. Dan resten weer de bekende lastige vragen:

Hoe was het mogelijk dat 16 jaar nodig was om te erkennen dat de produktie van digitaal, giraal eenheidsgeld door banken in de EMU onder eenduidige voorwaarden en centraal toezicht moet plaatsvinden?

Hoe was het mogelijk dat na het failliet van Lehman Brothers in september 2008 zes jaar nodig was om bankbalansen te onderzoeken?

De belangrijkste: hoe kan door banken en investeringsfondsen digitaal duurzaam eenheidsgeld geproduceerd worden in negentien onderling verschillende lidstaten met eigen regeringen bij gebrek aan één staat? After all, de EU en de eurozone zijn geen staten, maar schaduworganisaties gebaseerd op beperkende statuten, omgeven door omstandige regelgeving en tijdrovende procedures, welke in de praktijk niet nageleefd (kunnen) worden.

 

 

 

 

Advertentie

Stofzuigen in de EU. Nu nog een 2500 Watt zuiger voor 46 cent per Watt.

 

 

“Wij hebben een fout gemaakt“, citeert de Franfurter Allgemeine Zeitung europarlementariër Heide Rühle van de Groenen in het Europese Parlement, “wij hadden de Europese Commissie moeten verplichten hun werklijst ter afstemming aan ons af te geven.” De controle op de Ecodesign Richtlijn heeft het Europese Parlement en de Europese Ministerraad namelijk in goed vertrouwen teruggegeven aan de Europese Commissie.

Meer dan veertig consumenten produkten staan op het lijstje. Boilers, koel- en diepvrieskasten, bakovens, electromotoren, douchekoppen, pompen, ventilatoren, laadapparatuur; de ene na de andere gaan opduiken in de Staatscourant van de EU. Vier dagen voor de Europese verkiezingen is de beslissing over de minimumeisen aan transformatoren gevallen en werd beslist dat na een auto ongeluk -dieven opgepast!- automatisch de lokatie aan hulpdiensten moet worden doorgegeven. Over de peperdure nieuwe halogeen en LED verlichting, kwikzilvergehalte, de afvalverwerking, electrisch aangedreven voertuigen, die weer herrie moeten maken, even niet geschreven.

Stofzuigers staan nr. 17 op deze lijst. Sinds 2007 werd aan de stofzuigerrichtlijnen gewerkt. Dat is lang, volgens de voortvarende Europese Commissie, normaal duurt het vier tot vier en een half jaar jaar, maar om de juiste formule te vinden voor zuigkracht en techniek in relatie tot het aantal Watt, was lastig. Over oorverdovende collaterale herrie die deze dingen kunnen maken, is niets terug te vinden in de Richtlijn.

Sla alsnog zelf je slag met deze Real Deal nu het nog kan om te voorkomen dat je proefkonijn wordt voor de ‘geluksbereiders’ in Brussel en Straatsburg, want de slag om het territorium voor een nieuwe generatie stofzuigers is gestreden.

Vanaf september 2014 mogen alleen nog stofzuigers van maximaal 1600 Watt worden verkocht. Vervolgens is er geen keus en moet vanaf 2017 met nieuw gekochte stofzuigers van 900 Watt worden gezogen, die echt niet op de markt komen tegen voordeelprijsjes. Analoog aan de Brusselse Watt regulering zou dit dan een voordeelprijs opleveren van €19,80, incusief Belasting Toegevoegde Waarde.

Hoogst onwaarschijnlijk, zo’n voordeelprijs, want aan comprommissen uit de Brusselse empirische koker hangen nu eenmaal garantieloze prijskaartjes. die niet verder reiken dan de Brusselse Staatscourant. Daarop kan men in deze papierwinkel stof innemen met een slimmere 900 Watt klop-, pulk- en zuigtechniek, die hetzelfde resultaat oplevert als een 2500 Watt zuiger. Anders was men hier toch niet aan begonnen?

Rest nog één vraag, waar is de transparante proof in the sucking of the dirt door zo’n Brussels blauw wonder te vinden?

 

 

Jean-Claude Juncker 1998, gesjoemel met het Verdrag van Maastricht.

 

De euro moest nog geboren worden, de ECB nog opgericht worden, reeds begon het gesjoemel met de bepalingen van het Verdrag van Maastricht. Hoofdrolspelers zijn Juncker, Chirac, Kohl en de toenmalige President van de Europese Commissie, Santer. Met een bijrol voor Duisenberg en Trichet, de eersten en tweede President van de ECB, waar er eigenlijk over de zittingsperioden van Duisenberg en Trichet maar één President van de ECB had mogen zijn.

Volgens het Verdrag van Maastricht wordt de President van de Europese Centrale Bank, die over de stabiliteit van de euro moet waken, voor een periode van acht jaar benoemd. Deze regeling moet voorkomen dat de President van de ECB onder politieke politiek druk wordt gezet, derhalve de onafhankelijkheid van de ECB kan waarborgen…

Nog voordat de ECB überhaupt is opgericht, verzint Juncker een truc om in de komende acht jaar stuivertje te wisselen tussen Duisenberg en Trichet om een potentieel conflict tussen Frankrijk en Duitsland te voorkomen. Er wordt een bepaling opgenomen dat de leeftijdsgrens maximaal 67 jaar mag zijn. Duisenberg treedt na  vier jaar op 67-jarige leeftijd af, de Fransman Trichet volgt hem vervolgens op.

Tevens werd de huidige kandidaat voor het voorzitterschap van het Europees Parlement, lijsttrekker Jean-Claude Juncker, destijds gevraagd om President van de Europese Commissie te worden. Hij weigerde. Hij wilde premier van Luxemburg blijven, dat hem het recht gaf op een zetel in de Europese Raad, de wetgever van de EU;  “Daar kan ik vrijer bewegen“.

Jean-Claude Juncker, nmmmer op z’n mondje gevallen, tijdens een vraaggesprek in de Frankfurter Allgemeine, 20 mei 2014, op de vraag wat hij al eerste gaat doen, indien hij de functie van Barosso overneemt, welke Juncker in 1998 weigerde: “eerst maar eens slapen.”

Klik hier hoe Juncker een elegante oplossing vond voor de benoemingen van Duisenberg en Trichet en een conflict  voorkwam tussen Duitsland en Frankrijk omdat de ECB in Duitsland werd gevestigd, in ruil waarvoor Frankrijk Trichet aan het roer van de ECB wilde.

-o-o-o-

 

Europa, quo vadis?

Het Europees Parlement kan in relatie tot de EU worden vergeleken met de centrale ondernemingsraad van een multinationale onderneming.

Het Europees Parlement is ook na de herformulering van Artikel 14.2 in het Verdrag van Lissabon en zoals de formulering in Artikel 10.1 duidelijk maakt,  geen representatief orgaan van één soeverein Europees Volk.

Dit spitst zich toe op het feit dat dat de samenstelling van het aantal toegewezen parlementszetels aan een lidstaat uitsluitend een afspiegeling is van de politieke verhoudingen in lidstaten en het aantal zetels per lidstaat wordt vastgesteld op basis van het aantal inwoners van deze lidstaat met een minimum van zes zetels voor kleine lidstaten.

Kortom, de aanspraak, dat het Europees Parlement een democratische geligitimeerde volksvertegenwoordiging is op Europees niveau, struikelt simpelweg op het feit dat er geen sprake is van één Europees volk. Misschien mag dat in de verre toekomst anders zijn, is, maar nu is de EU een gemeenschap van verschillende volkeren, die per land worden weerspiegeld in het Europees Parlement.

De EU is een verbond van staten, geen Europese Bondstaat. Parlementen van de lidstaten kunnen weliswaar autonomie aan dit verbond overdragen, maar zij zijn de soevereine eigenaren van het Verdrag van Lissabon, niet het Europese Parlement. In het bedrijfsleven  zou men de rol van het Europees Parlement in relatie tot de EU kunnen vergelijken met de Ondernemingsraad van een multinationale onderneming.

Politieke processen in de Brusselse Republiek. 

Ondertussen is het inmiddels zover gekomen, dat noch het Europees Parlement, noch souvereine parlementen van lidstaten de soevereine macht bezitten op tal van terreinen wetgeving te maken, deze goed of af te keuren en politiek beleid van dit verbond te sturen ondanks dat nationale parlementen eigenaren zijn van het Verdrag van Lissabon. Lees hier hoe lijsttrekker Jean-Claude Juncker reeds in 1999 dit paradoxale beleid verwoordde in Der Spiegel.

Wat gebeurt, indien  souvereine parlementen niet kunnen ingrijpen?  Hoe werken deze politieke mechanismen?

 Vóór de invoering van het eurosysteem, was er de Economische Monetaire Unie, waar deelnemende staten konden of moesten uitstappen, indien bijvoorbeeld betalingsplichten door staten en banken niet konden worden nagekomen.

Met het Verdrag van Maastricht en de invoering van de euro werd de geldpolitiek echter naar Europees niveau getild. Tegelijkertijd werd fiscaal beleid met boeteclausules ingevoerd vanuit Brussel, waarbij nationale parlementen het nakijken kregen.

Uittreden werd min of meer onmogelijk gemaakt, hoewel  afkopen door lidstaten van staatsschulden oorspronkelijk nog was uitgesloten, zoals in het EMU. In het kielzog van Lehmann Brothers en de eurocrisis, transformeerde vervolgens het centrale monetaire eurosysteem (ECB) om politieke redenen naar een schuldvereffeningssysteem (Brussel) voor staten en banken.

Met als gevolg dat een zuivere scheiding van geldpolitiek (ECB) en fiscale politiek (Brussel) dankzij deze politieke mechanismen niet meer mogelijk is. De souvereine monetaire geldpolitiek op Europees niveau is links en rechts ingehaald door ondemocratisch vastgesteld fiscaal beleid dat evenwel op lidstaat niveau wordt uitgevoerd en aangepast naar gelang de omstandigheden en politieke haalbaarheid. De ECB kocht tijd zodat politieke mechanismen hun werk konden doen.

Politici, die oppervlakkig verstand van monetaire geldpolitiek hebben, verwijten nu critici ‘euro-scepticisme’ of zelfs vijandelijkheid jegens Brussel, maar gaan volledig voorbij aan het gebrek aan democratische legitimatie van dit beleid dankzij de mogelijkheden van het Verdrag van Lissabon, waarvan nationale parlementen de souvereine eigenaren zijn.

Een parallel betoog kan worden opgezet voor het buitenlandse politieke beleid van de EU en het Transatlantisch Trade and Investment Partnership (TTIP).

Verkiezingen! Maar wat daarna?

Zo vlak voor de Europese verkiezingen zou iedereen eens kunnen nadenken over de politieke rangorde en politieke verhoudingen onder het Verdrag van Lissabon en wat dit betekent voor politieke discipline en politieke ethiek in de EU, voor het eurosysteem en uiteindelijk voor de verschillende volkeren in Europa. En daarbij vooral niet het Transatlantisch Trade  and Investment Partnership (TTIP) vergeten in deze overwegingen mee te nemen.

Besef dan dat onder de huidige Grondwet van het Europese Project – het Verdrag van Lissabon –  een ‘én-én’ Éuropees politiek beleid soevereine volksdemocratie is uitgesloten en nog steeds soevereine nationale parlementen op tal van gebieden op subtiele politieke wijze buitenspel worden gezet.

Het zou rampzalig zijn wanneer democratie nog verder wordt wordt opgeofferd terwille van de redding van de euro, staten, banken en de eenwording van Europa.

Ergo Europa, quo vadis?

Roemenen en Bulgaren. Noblesse oblige.

1963, aankomst spaanse gastarbeiders

De discussie over de toevloed van deze bevolkingsgroepen kan pas na de Europese verkiezingen zakelijk worden gevoerd. De hele kwestie draait om geld waarover in Brussel wordt beslist, maar lokaal door reeds veel geplaagde gemeenten en instanties moet worden opgehoest.

In de strijd om de kiezersgunst voor de Europese verkiezingen gebruiken populistische, EU sceptische en pro-EU partijen deze kwestie  met veel retoriek voor eigen doeleinden. Verkiezingen die zich meer en meer toespitsen op vóór of tegen deze EU.

Hebben politici, bestuurders en uitvoerders tot diep in de bestuurslagen in heel Europa daarvoor richtlijnen van de Europese Commissie nodig?

Feit blijft dat nationale regeringsleiders, aangewezen door partijpolitiek kader, met instemming van partijleden en coalitiegenoten in democratisch gekozen parlementen, ook voor deze kwestie,  tekenden bij het kruisje. En zelf richtlijnen moeten uitgeven.

Well done, European Parliament!

Vijfenzeventig procent van sigarettenverpakkingen moeten bestaan uit afschrikwekkende beelden van verkankerde longen, rookbenen, keel- en neuskanker en wat dies meer zij.

Waarom niet op alcoholverpakkingen “Alcoholmisbruik beschadigt hersencellen en maakt dom” of  “Met alcoholmisbruik verlies je zelfcontrole, baan, familie en vrienden”? De maatschappelijke gevolgen van alcoholmisbruik zijn vele keren groter dan van welke andere verslaving ook.

Waarom op de supermarktverpakkingen van geslachte dieren geen beelden uit slachthuizen met een opsomming van ingespoten en gevoerde antibiotica?

Waarom op auto’s geen beelden van ongelukken en verminkte slachtoffers als waarschuwing voor risico’s in het verkeer?

Beter, waarom op vliegtuigen geen beelden van neergestorte wrakken en doodskisten op een rijtje?

Nog beter. Waarom op pantservoertuigen en vliegend tuig geen foto’s van kapotgeschoten gebouwen en lijken met het opschrift  “Warning, this vehicle is designed to destroy and kill !”

Maar het allerbeste is op een uniforme verpakking voor Europese parlementsleden de Europese vlag en de tekst “Lobbyisten, met ons valt niet te spotten, maar wel te praten.”

-o-0-o-

Belasting oase. En eeuwig lokt Holland……

Niet om de coffeeshops en de Hollandse keuken weten ondernemers de weg naar Amsterdam te vinden, maar voor legale belastingontwijking, publiceert redakteur Georg Meck op 01.09.13 paginagroot in het economiekatern van de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung. Een karikatuur van het Hollandse Kaasmeisje siert als blikvanger.

Peer Steinbrück, lijsttrekker van de Socialistische Partij Duitsland, rijdt PvdA minister Dijsselbloem in de wielen door te stellen dat sprake is van schadelijke belastingconcurrentie. Steinbrück, middenin een verkiezingscampagne, kwam met een acht-punten-plan, waaronder een verbod op anonieme stichtingen en brievenbusfirma’s in de eurozone.

Mede aangezwengeld door Offshore Leaks  kwam een politieke discussie over deze kwestie versneld in beweging. 1000 miljard wordt onttrokken, schat de Europese Commisie.  De EU heeft  een actieplan met 30 maatregelen –Steinbrück slechts 8- tegen ‘agressive en creative tax planning‘. De materie is evenwel complex en heeft een keerzijde. Met 1000 miljard een paar keer onder Basel_III  hevelen en dan is €uro… . Hoe zoet kunnen dromen zijn…..

Alleen al uit de statistieken van de Duitse Bundesbank filterde de Universiteit van Mannheim 12.000 offshore firma’s met geldstromen over Nederland. Op Cyprus werden 12.000 -14000 offshore firma’s geregistreerd. Tegelijkertijd wast de EU indirect zwart geld wit op Cyprus volgens Handelsblatt.

Als klapper haalt de politieke €U-élite in de voetsporen van Cyprus een nieuwe belastingoase-in-de-dop de eurozone binnen; “Meet the EU’s newest taxheaven Lettland – Latvia a “Luxembourg for the poor. … it highlights the degree to which rhetoric and reality diverge in the European Union.“ Een nieuwe €U concurrent erbij voor Nederland, Ierland, Belgie, Luxemburg, Malta, Monaco, Gibraltar, Kanaal Eilanden, Cyprus. „Indeed, Latvian law will impose even fewer limitations and lower fees for such transfers than exist in such countries as……”

In dit complexe kader komt de OECD tijdens de G20-summit (lees de welkomstwoorden van Poetin!) op 5/6 september in St.Petersburg óók met een uitgewerkt plan om belastingoases uit te drogen. Nederland, te klein voor de G20 klas -maar lijstaanvoerder van Europese belastingoases, laat het aan Van Rompuy en Barroso over om aldaar te pronken met Hollandse handelsveren  “and stepping up the fight against tax avoidance and evasion worldwide“.

Desondanks schrijft de Rijksoverheid over ‚belastingontwijking’ in dit dokument: herziening van belastingverdragen met een dubbel dozijn ontwikkelingslanden. Lange tijd gefaciliteerd door opeenvolgende Regeringen in dienst van de Koning en gedoogd door het Parlement van het Koninkrijk der Nederlanden. Het woord ‘ontduiking’ wordt zorgvuldig vermeden.

Pijnlijk, recent voor deze topontmoeting heeft Mongolië mede op advies van het IMF het belastingverdrag met Nederland opgezegd. Rio Tinto bijvoorbeeld, koper- en goudmijnen in Mongolië, laat geldstromen via Nederland vloeien.

“Het kabinet zet primair in op mondiale aanscherping -??- van de regels en grotere transparantie via overleg in de OECD, G20 en EU“, volgens staatssecretaris Weekers.  En Nederland mag volgens een meerderheid van de Tweede Kamer niet een ‘belastingparadijs‘ worden genoemd. Alles is legaal.

Vooruit,  dan maar ‘belastingoase‘ schrijft Johanna Hey samen met IFO:  “..,. die durch Förderung legaler (z.B. Bermudas, Irland, Luxemburg, Niederlande) oder illegaler (Schweiz) Praktiken, Steuerminimierung ermöglichen. Steueroasen finden sich keineswegs nur auf karibischen Inseln, auf denen das….“  Een oase op aarde is wel zo realistisch.

Hoe dan ook, belasting heffen is ook een zaak tussen staat en de bulk van gewone inkomstenbelasting betalende burgers. Burgers in een Vinex-wijk, op drie-hoog-voor-en-achter met een tramhalte op de stoep, de bakker op de hoek en de kleine bouwondernemer. Burgers, die niet over licenties, patent boxen en brievenbus firma’s beschikken.

Hun vorstelijk getarifieerde belastinggeld wordt op op tal van manieren legaal geheveld om sociale cohesie in de (€Uropese) samenleving te redden. Want de eurocrisis met wankele banken als een van de pijlers is nog lang niet voorbij. Weliswaar met tenminste de zekerheid dat spaargeld (nog) tot een arbitraire €100.000 is gegarandeerd voorzover het spaargeld niet in pensioenfondsen ligt opgeslagen.

Voorwaar, voor hen bepaald niet een belastingpa…. OEPS !! ….. oase.  Johanna_Hey,  alom geciteerd, noemt het een vorm van discriminatie.

-o-o-o-

Déjà-vu, verkiezingen zijn eigenlijk overbodig. Ich müss Brüder werden!

Tsjonge jongejonge, van alles een beetje minder van nòg minder en de pronkende veren gaan prompt steels omhoog.

De deplorabele status quo cijfers in dit blogje zijn alweer achterhaald, maar het enige dat recordbrekend groeit als kool zijn schulden.

Naast  stijgende schulden en garanties in eigen eurostaat zijn de griekse schulden voor 90% in handen van belastingbetalers gemanoevreerd. Een gevaarlijk precedent zonder garanties dat het na Cyprus met blijkbaar systeemrelevante banken hierbij blijft. Het BNP in de eurozone is inmiddels voor zo’n 130% verpand. Obligaties, leningen en garanties voor allerlei voorname plannen die duurder uitvielen of in duigen vielen. Geld daarvoor ontstond uit het nagenoege niets.

 Griekenland had niet in de eurozone opgenomen mogen worden. Daarmee werd de grondsteen gelegd voor de huidige problemen. Het Stabiliteits Pact werd daardoor volledig ondermijnd. Europese (socialistische) politici valt dit rechtstreeks te verwijten, omdat de euro  “is as much political as economic”.

Gefaciliteerd en aangemoedigd door dezelfde politici en bankiers, verschuldigden burgers zich eveneens. En niet voor zo’n heel klein beetje.

Paniek! Want van de aangename geur, opstijgend uit rammelpannen in een opgepimpte eurokeuken, kan men uiteindelijk niet leven. Vervolgens kwamen hevelinstrumenten.  Een “Ja, bail-out/Nee, bail-in” EFSM en het nog steeds omstreden ESM verdrag. ELA‘s, LTRO’s, OMT‘s, TARGET2 van de ECB en mogelijk eurobonds als instrumenten  komen goed van pas om problemen vooruit te schuiven.

Door tijdgebrek geplaagde politici moeten tijd vinden voor politieke nulsommenspelletjes tijdens zenuwslopende eurotoppen waar iedere keer weer de euro werd gered. De ECB voorkwam ondertussen erger als Grote Redder. Regeringen kunnen weer naar banken stappen voor liquide middelen, hún kostje is gekocht.

De ECB heeft echter niet de taak de economie aan te zwengelen en weinig wijst er op dat in het laatste, de economie, fundamenteel verandering komt, zodat lasten ietwat dragelijker worden.

Rutte II nam alvast een voorschot op winst uit reddingsoperaties en boekte dit in om zijn begroting rond te krijgen. Onder aanvoering van Dijsselbloem is de blauwdruk voor het Cypriotische proeftuintje inmiddels tot een legitieme component geheveld. De Ieren doen in feite aan monetaire staatsfinanciering, schoorvoetend geaccepteerd door de ECB. Eén grote familie is  aandeelhouder van de schulden in de Spaanse voetbalcompetitie. Eén grote familie, waar ruzie en misantropie de verhoudingen dicteren.

Een Bankenunie met een eigen reddingsfondsje van 60 miljard krijgt daarmee iets van theatrale windowdressing.

Ondertussen wordt ECAS op vele fronten, op verschillende tijdstippen en op verschillende manieren overal actief ingezet om faillerende staten, een verpolitiekt geldsysteem in de Transfer Unie, de europese idealen en banken van de totale ondergang te redden. Transfer Unie? Niet alleen geld naar het zuiden. Spaarders worden via banken naar de speculatieve beurzen gejaagd dankzij de lage rentepolitiek.

ECAS?? European Citizens Asset Stripping. Achter dit acronym -de EU is verliefd op acronymen- schuilt geraffineerde asset stripping van burgers zonder redelijke compensatie of enige vorm van garantie. Letterlijk alles wordt uit de kast gehaald om naar de pijpen van ongekozen Barroso, Barnier en Olli Rehn te dansen.

De tijd dat landelijke en europese politieke élite met eerlijke, betrouwbare, dus realistische cijfers en de consequenties op de proppen komen, is allang verdwenen. De laatste twee zijn er, maar worden door de eerste bewust verzwegen om politiek opportunistische redenen.

De liefde voor de ‘Lilke’ button is groter dan de wil om transparant en integer te opereren. Getuige de manipulaties rondom het Verdrag van Lissabon, het verbroken Verdrag van Maastricht en jongleren met retoriek.

Déjà-vu, een Griekse tragedie kunstmatig in leven houden om Europa te redden, voorspelt weinig goeds. Gelegaliseerde European Citizens Asset Stripping daarom ook al instrumenteel om déja-vu te redden. We zitten weer eens in de val.

De €Uropese Transfer Unie krijgt steeds meer vorm. Verkiezingen zijn eigenlijk niet eens meer nodig.

-o-o-o-

P.S.

BELASTINGEN
Temidden van het financieel, politiek en straatgeweld bevindt zich in Europa een weldadige oase. Het belastingparadijsje en afvalputje van Europa:  Nederland. Buitenlandse ondernemingen actief in €Uropa en rijke burgers weten de weg naar Utrecht e.o. perfekt te vinden.

Hollanders zijn namelijk goed in faciliteren. Bijvoorbeeld licentierechten erkennen om belasting te vermijden. Immateriele goederen –geld in de vorm van kredieten, rente, winsten, verliezen, patenten en merkrechten- worden vanuit  deze oase meer over de wereld geschoven dan welke Europese produkten ook.

In schril contrast tot brave ECAS-belastingbetalers en kleine, lokale bedrijven die met moeite kunnen overleven of kopje onder gaan, worden door deze ondernemingen soms geen cent belasting betaald. Honderden miljarden worden onttrokken aan €U landen waar de omzet van deze bedrijven wordt g€g€n€r€€rd. Veel omtrent deze praktijken is hier en hier te lezen. Mooie woorden tijdens de G-8 en de G-20 zijn voor de Bühne.

Het wordt politiek een hete herfst, een spreekwoordelijk uitgeklede Sinterklaas met als toetje een Kerstsprookje, dat alsmaar vroeger komt. Hoe mooi is het dan om alvast speculatief weg te dromen over een mooi kadootje.

Een geslaagde Griekse reddingsoperatie –want dan is €Uropa gered!- met een rekening die in drachme‘s komt, en niet wordt gestuurd tot de dag dat de koeien op het ijs dansen tijdens St. Juttemis. Met banken, welke voor ieder krediet van 1000 euro tenminste 100 euro bij onze ECB deponeren.

Alles eventueel ook met bitcoins te verrekenen. Koerswinsten na een jaar belastingvrij!

Grafiekjes op basis van FAZ, eurostat

Magistraal. Dogma slavernij of Vrijheid? “Rap it, man!”

“What‘s your agenda?” “That’s not necessary, I am the  agenda“, toeterden niet alleen Hayek, Keynes en Marx om een paar grootse economische denkers te noemen. Evenzo huidige topbestuurders, economen en politici in koor. Wereldverbeteraars turend in een kristallen bol. Sommigen nauwelijks beseffend dat met de geschiedenis van economische dogma’s nauwelijks carriere is te maken, al zingen ze vaak het hoogste lied.

“De eurocrisis is bezworen, het ergste is voorbij.” Maar waarom dan nog steeds overal geld mobiliseren en monetaire luchtballonnen creëren om  €Uropa en de economie te redden?

Happy Landing

“Fear the Boom and Bust“

Goed nieuws! EU eindelijk transparant.

Monsteradeel a/d Vecht (partnerdorp van Knokke a/Zee), 02/07/13, (NAP) – Uit  betrouwbare bron per aangetekende ijlpost vernomen. De EU staat in haar nakie, haar kleren en pauweveren transparant opgeslagen aan de andere kant van wat de EU verbindt met een Nationaal Agentschap voor Veiligheid: fiberglasskabels in de Atlantische Oceaan. Een gratis vriendendienst van een bondgenoot.

Omdat gewone EU burgers de digitale techniek ontbreekt dit bericht op juistheid te verifiëren en op inhoud te controleren, rest weinig anders dan politieke en diplomatieke vertegenwoordigers informatie te laten achterhalen wat ligt opgeslagen en eerder in het geheim door hen werd geschreven, gezegd en besloten.

Zo vraagt zelfs opperchef Van Rompuy aan Europa’s  ‘allies‘  -waarlijk een oorlogszuchtige term voor ‘bondgenoten‘-  om Europese geheimen niet meer op deze manier te ontbloten. Toegezegd aan het Europees Parlement. “  At this stage, I cannot provide any further comments. I will continue to follow this matter with the attention it deserves.” Dat klinkt veelbelovend.

Vanuit vele Europese hoofdsteden klonk verontwaardiging. Terecht. Je zal maar in je nakie staan tegenover een bondgenoot die bij een Europees symbool van eenheid en vrede, de Brandenbürger Tor, vrijheid en gerechtigheid voor Europa preekt. Alle redenen dus om een overeenkomst voor een handelsverdrag juist niet te vertragen. “Tit for tat” is deel van internationale diplomatie en politiek. Handel is, en blijft handel terwijl iedereen blijft praten met iedereen: „alles is nog zo nieuw“.

Wat kunnen buitenspel gezette, gewone Europese burgers doen tijdens deze verwarrende tijden? Niet veel. Misschien het spiedend oog boven het beeldscherm afplakken zoals Snowden doet.

En participeren in deze enquete van het onderzoeksbureau voor meningsvorming ‘Opinie Controle’ om politici en diplomaten een richtlijn mee te geven. Meer antwoorden en commentaar mogelijk.

Geen cent meer voor integriteit Dijsselbloem, Rutte, Samson en de EU

Europa wordt geteisterd door de vloek van zogenaamde ‘zombie-banken’, welke eigenlijk failliet zijn, maar met goedkope, langlopende kredieten in leven worden gehouden.

Een bijzonder geval en als voorbeeld, is de Cyprische Laiki Bank. Deze bank ontving meer dan elf miljard aan krediet onder het ‘Emergency Liquidity Assistance’ programma (ELA). In maart 2012 stopte de ECB deze noodhulp, waardoor het alsmaar vooruitgeschoven bankroet van Cyprus werd blootgelegd.

Recent heeft de opperbaas van de Cyprische Centrale Bank, Panicos Dimitriadis, zitting hebbende in de Gouverneursraad van de ECB, dat beter ge-informeerde kringen het bankroet van Cyprus allang zagen aankomen en hun geld in veiligheid brachten. Tien miljard euro verdween uit Cyprus.

Dimitriados behoorde tot deze ‘kringen‘, maar ging ondertussen rustig door met het financieren van de Laiki Bank met geld van de ECB.

Formeel garandeert de Cyprische Centrale Bank de verliezen van het ELA programma, maar in de praktijk worden noodkredieten over Target2 gefinancierd, waarvoor direct alle centrale banken in de eurozone garant staan. Indirect belastingbetalers dus, die gemeenschappelijk schuldenaar worden dankzij politici en bestuurders die onoirbare praktijken toestaan. Zo niet aan meewerken.

Met Cyprus als voorbeeld. En als proeftuin, omdat Dijsselbloem het Engelse woord voor ‘blauwdruk’ niet in zijn mond heeft genomen tijdens een interview. Elders wellicht wel?

Het is ondenkbaar dat sleutelfiguren in de Nederlandse politiek en bestuurders hiervan niet op de hoogte waren, en niet tot de betere kringen behoorden. Derhalve ook niets te verwijten zijn.  Maar ondertussen allerlei onmogelijke capriolen uithalen om wat nog in de knip zit en op bankrekeningen staat burgers te ontfutselen teneinde veel te hoog gegrepen idealen te financieren. Banken in de Eurozone hebben totaal zo’n 9000 miljard aan kredieten uitstaan.

En nu zelfs met terugwerkende kracht ‘zombie banken’, die noodhulp uit publieke middelen ontvingen, alsnog het ESM in te loodsen. Een ESM met een maximum kapitaal van 500 miljard, dat oorspronkelijk was bedoeld om staten te redden, waarvoor zo’n 60 miljard voor banken is bestemd.

 

http://www.presseurop.eu/nl/content/article/3911651-de-grillen-van-de-brusselse-goden

 

 

François Hollande, l’Europe, c’est moi

Merkel en Hollande zoeken toenadering, maar samen onder één scherm in de pas lopen willen ze niet.

Hollande, een retorische synthesekunstenaar, die met twee glanzende tongen spreekt. In Leipzig tijdens de viering van het 150-jarige bestaan van de Socialistische Partj Duitsland loofde Hollande het rigoreuze hervormingsbeleid van de socialistische Bondskanselier Schröder, maar in Parijs wil hij daar niets van weten. Waarlijk een betrouwbare Europese leider waar men op kan blindvaren. Markt waar nodig, Staat waar mogelijk.

Adviezen van de Europese Commissie wimpelt hij rigoreus weg.  Hollande heeft andere plannen, pocht op Frankrijk’s souvereiniteit, weet zich mede hierdoor met hulp van de ECB gesteund  en legt Dijsselbloem op het hakblok. Angela Merkel doet een concessie.

Bij de bouwplaats van de nieuwe 1.2 miljard kostende ECB wolkenkrabber mogen ge-engageerde graffiti kunstenaars ondertussen tijdelijk hun kunstjes vertonen op de met prikkeldraad afgezette betonschermen.

___

Eén kunstwerk sprak de ECB aan en heeft het aan de vergetelheid onttrokken.

-o-o-o-

Plaatjes:

http://www.fr-online.de/fotostrecken-frankfurt,1474580,20905504.html

Chinese gelukskoekjes zwaar op de maag van Europese Commissie

Na een hoogoplopend geschil tussen China en de Europese Unie over zonnepanelen en een pittige ruzie in de Europese Unie over afgesloten flesjes met olijfolie in horeca etablissementen dreigt een tweede handelsoorlog over Chinese gelukskoekjes, meldt een betrouwbare, anonieme bron uit Straatsburg.

Chinese bedrijven worden ervan beschuldigd gelukskoekjes onder de kostprijs te verkopen. Een lobbygroep van een honderdtal Europese producenten van Chinese gelukskoekjes overweegt een klacht in te dienen. Zij zijn gezamenlijk goed voor de helft van de Europese productie van gelukskoekjes”, meldt de anonieme bron in Straatsburg, “dat in termen van importwaarde een van de grotere anti-dumpingklachten is die door de Europese Commissie wellicht in behandeling wordt genomen.”

Handelsoorlog
Indien de Europese Commissie een onderzoek gaat starten naar de overtreding van de anti-dumpingwetgeving voor gelukskoekjes door Chinese bedrijven, kan dit uitmonden in een uitbreiding van een handelsoorlog met China over zonnepanelen. Beijing dreigt in dit geval met vergeldingsmaatregelen voor Brusselse Wafels en Belgische bonbons. Volgens de anonieme bron is het dossier een gevolg van “een in korte periode fors aantal bedrijfssluitingen en reorganisaties van Europese producenten van gelukskoekjes.“

Bovendien zijn de onbeholpen vertaalde en veelbelovende teksten op de papierstripjes in de Chinese gelukskoekjes velen een doorn in het oog, “Valse hoop wordt gewekt, die niet strookt met de realiteit“. De anonieme bron wijst ook op gezondheidsrisico’s vanwege het hoge aandeel van conserveringsmiddelen, smaakversterkers, glansmiddelen en zoetstoffen in de razend populaire, wereldwijd gepatenteerde Chinese ‘Sixpack Fortune Cookies’ in de ‘Euro-plus’ verpakking.

Gelukskoekjes, een wereldhandel
“Gesignaleerde hamstering van Chinese gelukskoekjes door handelsfirma’s is voorbarig omdat prijsopdrijving door schaarste aan gelukskoekjes in Europa niet wordt voorzien.”

China is ’s werelds grootste producent van gelukskoekjes. Vorig jaar exporteerde China voor € 13,13 miljard aan gelukskoekjes naar Europa. China neemt ruim tweederde van de wereldwijde productie van gelukskoekjes voor zijn rekening, waarvan 66% bestemd is voor de export. De Europese Unie is ‘s werelds tweede producent. Geheel Europa is de grootste consument van gelukskoekjes ter wereld.

Europese Unie
Een voorlopig onderzoek ligt politiek uiterst gevoelig. Regeringsleiders van enkelele lidstaten met voorrechten op basis van exclusieve handels- en exportovereenkomsten met China, zijn bang om  slachtoffer te worden van China’s ongenoegen over mogelijke importheffingen op Chinese gelukskoekjes.

Mocht de Commissie een voorlopige uitspraak doen in deze kwestie, kan dit vanaf juni 2014 resulteren in tijdelijke heffingen op Chinese gelukskoekjes. Daarna mogen regeringen op basis van een definitieve uitspraak, die eind 2014 kan worden verwacht, zelf besluiten hoe verder te handelen.

Ten overvloede benadrukte de anonieme bron, dat “de slagvaardigheid van de Europese Commissie snelle besluiten mogelijk maakt om een uitbreiding van een mogelijke handelsoorlog met China te voorkomen” en wees in dit verband op de snelle terugtrekking van het voorstel voor afsluitbare flesjes olijfolie in restaurants.

“Want”, relativeerde de anonieme bron uit Straatsburg dit nieuws, “het was Van Rompuy, die tijdens de uitreiking van de Nobelprijs voor  de Vrede op 11 december 2012 op een persconferentie reeds zei, “We want Europe to become again a symbol of hope.”

-0-0-0-

“Monsanto and Government Merge into One”. Anti-Frankenstein Foodprotests Planned Worldwide

Een ‘mosterd na de maaltijd’ nieuwsbericht

“An international protest is planned for May 25 against biotechnology company Monsanto in six continents and demonstrations are planned in tens of countries. Monsanto, a titan of the emerging biotech industry, has come under attack from environmentalists, agriculturalists and average consumers over the company’s conduct in the realm of genetically-modified organisms and genetically-engineered foods”, bericht onder vele andere media, Business Insider.

Meer lezen en kijken?

Dagelijkse Standaard: 25 mei demonstratie tegen Monsanto: „”Zoals bekend heeft president Obama onlangs een verklaring getekend waardoor Monsanto en verwante bedrijven boven de wet staan. Iets wat tot nu toe als absurd en onmogelijk werd gezien.“

EU: presseurop.eu: science environment biotechnologies, Voedselveiligheid in handen van lobby’s.

Barroso zegt “ja” tegen gentech.

http://en.wikipedia.org/wiki/Monsanto (Engels)

http://de.wikipedia.org/wiki/Monsanto#Politische_Einflussnahme_und_Verquickung_mit_der_Politik (Duits)

Arte TV, documentaire:

-o-o-o-

Plaatje: creditgrab foodbill.org.nz. New Zealand

Europees tapverbod bier in navulbare glazen. Nieuwe ‘Sixpack II’ richtlijn.

Met een verbod op het schenken van bier in hervulbare glazen, wil de EU in het ‘Jaar van de Europese Burger’ consumenten beschermen tegen slecht bier. Maar al te vaak worden consumenten in restaurants en cafè’s bedrogen met getapt bier.

Volgens EU-RECHT mogen horeca gelegenheden vanaf 01.01.2014 uitsluitend bier aanbieden in niet-navulbare en verzegelde flessen bier, zoals een woordvoerder van de Europese Commissie in Brussel bevestigd.

De Richtlijn is bedoeld om consumenten te beschermen tegen fraude met bier uit de tap. Dit zal ervoor zorgen dat consumenten precies het bier krijgen, dat is besteld en niet een inferieure biersoort van een dubieuze handelsketen krijgen voorgeschoteld, volgens de woordvoerder, die ook naar hygiëne problemen verwees.
Uit betrouwbare bron is verder vernomen dat voor azijnkaraffen, flessen Tabasco en zout- & peperstelletjes in horceagelegenheden, eveneens  wordt gewerkt aan eensluidende richtlijnen om ook dit gat voor bedriegers en vervalsers te sluiten.

De herziening van de ‘Biertap’ richtlijn is onderdeel van een EU-actieplan om geleidelijk al het mogelijke te doen om het imago van de Europese Gemeenschap te bevorderen – de Europese Unie is ’s werelds grootste producent, consument en exporteur van bier en olijfolie

-o-o-o-

Alles onder controle! Alles onder één hoedje. Betrouwbare cijfers?

SINDS 1992 MET RETORISCHE KAUWGOMPOLITIEK ELASTISCHE BUBBELS BLAZEN

Het twee keer bijgestelde

Stability and Growth Pact

uitmondend in het

Euro Plus Pact

met het

Sixpack

• fostering employment
• fostering competitiveness. Tomaten & zo: (macro = micro & v.v.)
• contributing to the sustainability of public finances
• reinforcing financial stability (met voorstel Barroso om gemeenschappelijk nog meer schulden te maken. Nov. 2012)
• tax policy coordination 

PROGNOSE EUROPESE COMMISSIE

 Bronnen: Europese Commissie/FAZ (zaterdag, 4 mei 2013)

Klik de reclame even weg, ALLES ONDER CONTROLE ?  Bye, Bye, 50.000 nu zelfstandige Groenlanders, doe de Chinezen de groeten namens Europa, lees de EU, die zoveel hooi op de vork neemt, dat het niet meer is bij te benen.

Van goed functionerende handelsunie naar een bureaucratische, Gordiaanse Toren van Babel met waakhonden, waar de strijd om macht, geld, grensoverschrijdende politieke belangen en persoonlijke Status zonder noemenwaardige democratische legitimatie domineert. Met een geldsysteem en gemanipuleerde verdragen, die meer splijten dan verbinden.

En daarom nog meer macht onttrokken moet worden aan nationale parlementen, zodat nog eenvoudiger meer schulden gemaakt kunnen worden om o.a. bestaande schulden te vergemeenschappelijken en af te lossen. Eurobonds! “In the long term, we should aim at issuing common debt for a genuine EU or eurozone budget”.

Of is geld aan de staat lenen, dan ook al geen veilige belegging meer?

Cicero’s droom: Nobel’s dynamiet verpulvert schulden. EU redt lauwerkrans en hevel

.HEVELEN en SOCIALISEREN. GEEN BRUG TE VER

Marcus Tullius Cicero  (106 v. Chr. – 43 v. Chr.):

“De nationale begroting moet sluitend zijn. De overheidsschuld moet worden verminderd. De arrogantie van de overheid moet worden gemodereerd en gecontroleerd. Betalingen aan buitenlandse overheden moeten worden verminderd, als de staat niet failliet wil gaan.”

De kletspraatjes aan de stamtafels in de internetkroegen en op andere podia over schuldhulpverlening aan banken en eurolidstaten gevolgd? Politici die instemmen met deze hulp, werden in het beste geval betiteld als ‘dwazen, lafaards, opportunisten, fraudeurs, opportunisten’. Fraude en verraad aan het eigen volk.
Hulp, vergelijkbaar met 115 Marshall plannen, welke onder andere Griekenland niet stabiliseert, maar de geverlanden, met name Frankrijk, destabiliseren.

EUROPA REDDERS
In reaktie daarop ontwikkelen woedende burgers een nieuw haatobject; de autocratisch opererende, monetaire systeempoliticus, die zich opwerpt als ‘Redder van Europa en ‘Redder van de €’. De gevolgen van dit beleid wordt in de geverlanden ogenschijnlijk met een flinke dosis fatalisme aanvaard. Demonstraties blijven uit. Het vrije internet als zeepkist en als vervanging voor pleinen doet haar nuttig werk. Althans, voor politici. En tot nu toe.

Politieke radicalisering is echter één van de meest gevaarlijke gevolgen als antwoord op de economische crisis, de schuldencrisis, de eurocrisis, de democratische crisis  én de politieke crisis.

Politieke radicalisering is er overigens niet alleen bij de ontvangers. Getuige de reakties en commentaren op tientallen ‘cruciale’ Eurotoppen, waar keer op keer ‘Europa’ en/of de euro uiterst moeizaam werd ‘gered’. 1750 Miljard hulp, die en passant (Target2) grotendeels naar banken wordt geleid, waardoor deze hulp wordt ‘gesocialiseerd’ over 230 miljoen euroburgers, wekt ongenoegen. Opiniepeilingen en surveys bevestigen dit. Referenda worden daarom angstvallig omzeild.

“Postdemocratische regimes waarbij de stembusuitslag slechts een wassen neus is en de echte macht elders ligt”, schrijft journalist Philippe Thureau-Dangin in Le Monde.

Waarom houdt de politieke élite dan vast aan een beleid dat hun haat en minachting en weinig publieke erkenning oplevert? Omdat ze vrezen dat een failliet Griekenland, verbannen uit de eurozone, een nog hoger politiek en economisch offer vergt?  Het onweerlegbare bewijs echter heeft en kent niemand. Deze kwestie is blijkbaar te complex. Misschien dáárom dat deze optie van tafel is?

En hoe moet de politieke en economische schade worden berekend, indien de Europese Unie(?) en/of de eurozone uiteenvalt als gevolg van het vasthouden aan het huidige beleid?  Waar schulden op schulden worden gestapeld en afbetalingen, inclusief rente worden vooruitgeschoven? Of kwijtgescholden.

De Europese -en de Nederlandse politiek, nog steeds zwaar getraumatiseerd door Lehman Brothers, besloten middels verbroken verdragen niet de aanbevelingen van ‘No-bailout’ Cicero te volgen. Kredieten worden verleend om schulden af te dekken en lidstaten mogen zichzelf opkopen met geleend geld van het afgewaardeerde EFSM en ESM. Of rechtreeks van de ECB.

NOBELPRIJS
Verdient nu de eurozone wellicht een Nobelprijs voor de Economie voor de uitvinding van het financiële perpetuum mobile als motor achter legale piramide constructies?

Maar zelfs dan verdienen autocratisch opererende Europese politici en regeringsleiders, die evenals ‘No-bailout’ Cicero terecht komen in de geschiedenisboeken als ‘Europa Redders‘ of ‘Europa Vernietigers‘, niet de kwalificatie van ‘idioten, criminelen, lafaards, zwendelaars, opportunisten, volksverraders’ en wat dies meer zij.

Al was het slechts uit respect voor hun voorgangers, waaronder een nog in leven zijnde politicus , die tesamen de geschiedenisboeken ingingen door à bout portant een failliete staat over te nemen.  En in ruil, ingegeven door Franse angst voor Duitse overheersing, instemden met de invoering van een gemeenschappelijke munt. Twaalf jaar later was de Euro er.  Nederland kocht zich te duur in. In 2004 Griekenland té goedkoop. Negen jaar dáárna verkeren de munt en eurolanden in penibele problemen.

Maar niet alleen uit respect, evenzo terwille van de lieve vrede, omdat deze politieke voorgangers niet de gepolitiseerde Nobelprijs voor de Vrede werd toegekend. Noch uit eerbetoon het voorrecht werd gegund deze prijs op de historische datum 10 december (adoptie Universal Declaration of Human Rights te Parijs) mede in ontvangst te mogen nemen.

Ondertussen dendert de Europese trein, getrokken door een ‘Made in Germany’ groen ge-electrificeerde locomotief met biodiesel hulpmotor dapper voort over bedenkelijk geslagen bruggen. Niemand weet echter bij benadering hoe lang dit avontuur nog duurt en hoe de bestemming er uitziet. Ondanks mooie sprookjes. De voormalige DDR heeft ter wille van de vrede tot nu toe naar schatting  720 Marshall plannen gekost.

Ringelingeling, de Quadriga‘ staat binnenkort op de stoep met de collectebus. Twee politici, Van Rompuy en Barroso plus twee schatbewaarders, Draghi en Juncker. Zij willen nog veel meer van al dit fraai’s. Inspraak niet gewenst.

Staat hoog op de agenda, nadat met veel publicitaire opsmuk in het bijzijn van vier jongeren de gepolitiseerde Nobelprijs voor de Vrede uit handen van de Voorzitter in ontvangst is genomen. Tevens Voorzitter van de Raad van Europa. The show must go on. Met de NATO langs de lijn in een ‘strategic partnership.’

“Bravo EU, chapeau! Well done! Gut gemacht! Goed gedaan! Bien Fait!”

Maar wie redt straks de redders als ‘lenders of last resort‘.

De ECB als ‘Big Spender of last resort‘?

-0-0-0-

Van Rompuy, press release, Dec. 9th, 2012: “We want Europe to become again a symbol of hope.”

Achter de links : Aad Verbaast, consilium.europa.eu, Bloomberg, Demonocracy, Euractiv, FAZ, Guardian, IFO Instituut, ISP, Le Monde, NATO, NYT, Presseurop, het Parool, Der Spiegel, Project Syndicate, Volkskrant, Welt, Wikipedia.

De ‘Blauwe Banaan’, Europa’s Melkweg.

Een Blauwe Banaan, een Gouden Banaan en een Europese Bananen Richtlijn.

“The minimum size (with tolerances and exceptions) is a length of 14 cm and a thickness (grade) of 2.7 cm. It specifies minimum standards for specific quality classifications of bananas (Extra, Class I, Class II). Only Extra class bananas have to comply fully with the shape specifications. Class II bananas, for instance are permitted to have “defects of shape”; Class I bananas are permitted only “slight defects of shape”.

“The European Commission has pointed out that as of April 2009 the specific rules for bananas have not been repealed.”

-0-0-0-

Links: Wikipedia

Twintig jaar ‘Bananen oorlog’ : http://www.n-tv.de/wirtschaft/EU-beendet-Bananenstreit-article7707876.html

Van Rompuy, lak aan democratie? Europe still sexy? ‘Dicke Bertha’ still alive?

Reblogged from July 30th, 2012.

_________________________________________________________________________________________________________

Europe is still sexy, and so am I, says EU Chief Van Rompuy  (YouTube)

“To understand Europe, you have to be a genius. Or French.”  Madeleine Albright.

Europese staatshoofden en regeringsleiders hebben lak aan democratie (Le Tribune)

___________________________________________________________________________________________________

EUROPE UNITED.

“We should be able to bridge existing divergences of views. A European budget is important for the

cohesion of the Union and for jobs and growth in all our countries.”  Press release Nov. 23, 2012. 

Although? Some have another view……

“De ECB zal niet eindeloos en onbeperkt staatsobligaties opkopen. Het programma waarin dat gebeurt, is ‘tijdelijk en beperkt’. ‘Van de ECB mag niet verlangd worden dat zij buiten haar mandaat optreedt“ (Mario Draghi in European Parliament, December 2011).

“Ich weise auf die Rechtslage hin. Die Verträge verbieten eine Übernahme gegenseitiger Haftung.“ (Angela Merkel, Bundeskanzlerin, May 23, 2012)

“De vooruitgang is verbluffend. Als je vandaag vergelijkt met 5 maanden geleden, is de eurozone een andere wereld.’ (Mario Draghi, President of the European Central Bank, Davos, January 2012).

“Russia is not Greece.” (Vladimir Putin, Russian Prime Minister, March 2010).

“France is not Greece.” (Christian Lagarde, director of the International Monetary Fund, May 2010).

“Portugal is not Greece, and Spain is not Greece.” (Jean-Claude Trichet, President of the European Central Bank, May 2010).

“Spain is not Greece. But Greece is where it is thanks to a policy like Zapatero’s policy in Spain.”  Mariano Rajoy, leader of the Spanish opposition, May 2010).

“Hungary is not in the same situation as Greece.” (Olli Rehn, EU Commissioner for Economic and Monetary Affairs, June 2010).

“Hungary is quite obviously not Greece.” (Gyorgy Matolcsy, Hungarian Finance Minister, June 2010).

“Spain is neither Ireland nor Portugal.” (Elena Salgado, Spanish Minister of Finance, November 2010).

“Ireland is neither Spain nor Portugal.” (Angel Gurria, OECD Secretary-General, November 2010).

“Ireland is not Greece.” (Angela Merkel, German Chancellor, November 2010).

“Greece is not Ireland.” (Giorgos Papakonstantinou, Greek Minister of Finance, November 2010).

“Ireland is not in Greek territory.” (Brian Lenihan, Irish Minister of Finance, November 2010).  

“Ireland is not Greece.” (Michael Noonan, Irish Minister of Finance, June 2011).

“France is not Greece and it’s not Italy either.” (Barry Eichengreen, American economist, August 2011).

“Italy is not Greece.” (Rainer Bruederle, Germany’s FDP parliamentary party leader, August 2011).

“Italy is not Greece.” (Silvio Berlusconi, Italian Prime Minister, October 2011).

“Austria is not Greece.” (Karlheinz Kopf, parliamentary faction leader of Austria’s People’s Party, November 2011).

“Italy is not Greece.” (Christian Lindner, FDP general secretary, November 2011).

“Portugal is not Greece, and it will not turn into Greece.” (Antonio Saraiva, head of the Confederation of Portuguese Industry, February 2012).

“Spain is not Greece.” (Richard Youngs, head of the Madrid-based think tank FRIDE, May 2012).

“Portugal is not Greece.” (Pedro Passos Coelho, Portuguese Prime Minister, June 2012).

“Italy is not Spain.” (Ed Parker, senior director of Fitch Ratings Agency, June 2012).

“Greece is not Argentina.” (Yiannis Stournaras, Greek Minister of Competition, July 2012).

“Germany is not Zimbabwe.” (Paul Casson, fund manager from Henderson Global Investors, June 2012).

“Spain is not Uganda.” (Mariano Rajoy, Spanish Prime Minister, June 2012).

“Uganda does not want to be Spain.” (Asuman Kiyingi, Foreign Minister of Uganda, June 2012).

“To understand Europe, you have to be a genius. Or French.”  Madeleine Albright.

-0-0-0-

With thanks to:

Maps:

http://bigthink.com/strange-maps/483-the-great-european-shouting-match?page=2

Media:

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/7264/Schuldencrisis/article/detail/3059248/2011/12/01/ECB-Meer-eenheid-eurozone-tegen-verspreiding-crisis.dhtml

http://sz-magazin.sueddeutsche.de/texte/anzeigen/37803/

http://www.presseurop.eu/nl/content/article/2418701-wat-gezegd-moet-worden

http://www.focus.de/politik/ausland/eu-schlagabtausch-ueber-eurobonds-praegt-eu-gipfel_aid_757084.html

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/europas-schuldenkrise/schuldenkrise-retten-ohne-ende-11832561.html

Het vervolg op RUTTE I, RUTTE II, okt. 2010 – nov. 2012

RUTTE I

“Dit wordt een kabinet waar rechts Nederland haar vingers bij aflikt”

Op zijn vingers getikt, excuses volgden:

“Natuurlijk ben ik er voor iedereen”

—-

RUTTE II

NIET DOORSCHUIVEN MAAR AANPAKKEN, BRUGGEN SLAAN

“We realiseren ons heel goed dat we grote offers vragen van alle Nederlanders. Maar het kan wel. En het lukt als we de komende jaren op alle niveaus samenwerken en op alle niveaus bruggen slaan, naar elkaar en naar de toekomst.”

“Nivelleren is

terug naar de euro, het centrale thema van deze verkiezingen.  Het is een kwestie van tijd voordat de belastingbetaler de rekeningen van noodfondsen ESM en EFSF en van de ECB gepresenteerd krijgt: in totaal ruim 135 miljard euro. Door de nalatigheid van het kabinet van VVD en CDA schuift deze rekening door naar de burger en naar de volgende generaties. Banken blijven ondertussen hun hand ophouden

een feestje.”

Volkskrant.nl: Een jaar Rutte in 10 quotes van vingers aflikken tot rekenfoutjes.

Volkskrant.nl: Kabinet Rutte II, Rutte: In zee gaan met PVV was een fout.

NRC.nl: Verkiezingen, bruggen slaan het kortste motto van de afgelopen jaren.

Trouw.nl : Verkiezingen 2012,  De VVD pakt niet aan maar schuift financiele problemen voor zich uit.

Buitenland. Over rekeningen doorschuiven:

Handelsblatt/politik/international: euro krise leicht versprochen, rasch gebrochen.

Die Zeit.de: Europa Griechenland. Huisvrouwen gaan meebetalen.

‚Am Ende, so sehen es viele in Brüssel und Berlin, wird all das möglicherweise nicht ausreichen – und von 2013 an, so haben es die EU-Chefs beschlossen, kann der Privatsektor ganz offiziell an den Krisenkosten beteiligt werden‘.

Er is echter een lichtpuntje, het kabinet Rutte II slaat ook bruggen naar de buren. Dat dan wel weer:

Focus.de: Toeristen mogen spoedig weer hash kopen.

-0-0-0-