Déjà-vu, verkiezingen zijn eigenlijk overbodig. Ich müss Brüder werden!

Tsjonge jongejonge, van alles een beetje minder van nòg minder en de pronkende veren gaan prompt steels omhoog.

De deplorabele status quo cijfers in dit blogje zijn alweer achterhaald, maar het enige dat recordbrekend groeit als kool zijn schulden.

Naast  stijgende schulden en garanties in eigen eurostaat zijn de griekse schulden voor 90% in handen van belastingbetalers gemanoevreerd. Een gevaarlijk precedent zonder garanties dat het na Cyprus met blijkbaar systeemrelevante banken hierbij blijft. Het BNP in de eurozone is inmiddels voor zo’n 130% verpand. Obligaties, leningen en garanties voor allerlei voorname plannen die duurder uitvielen of in duigen vielen. Geld daarvoor ontstond uit het nagenoege niets.

 Griekenland had niet in de eurozone opgenomen mogen worden. Daarmee werd de grondsteen gelegd voor de huidige problemen. Het Stabiliteits Pact werd daardoor volledig ondermijnd. Europese (socialistische) politici valt dit rechtstreeks te verwijten, omdat de euro  “is as much political as economic”.

Gefaciliteerd en aangemoedigd door dezelfde politici en bankiers, verschuldigden burgers zich eveneens. En niet voor zo’n heel klein beetje.

Paniek! Want van de aangename geur, opstijgend uit rammelpannen in een opgepimpte eurokeuken, kan men uiteindelijk niet leven. Vervolgens kwamen hevelinstrumenten.  Een “Ja, bail-out/Nee, bail-in” EFSM en het nog steeds omstreden ESM verdrag. ELA‘s, LTRO’s, OMT‘s, TARGET2 van de ECB en mogelijk eurobonds als instrumenten  komen goed van pas om problemen vooruit te schuiven.

Door tijdgebrek geplaagde politici moeten tijd vinden voor politieke nulsommenspelletjes tijdens zenuwslopende eurotoppen waar iedere keer weer de euro werd gered. De ECB voorkwam ondertussen erger als Grote Redder. Regeringen kunnen weer naar banken stappen voor liquide middelen, hún kostje is gekocht.

De ECB heeft echter niet de taak de economie aan te zwengelen en weinig wijst er op dat in het laatste, de economie, fundamenteel verandering komt, zodat lasten ietwat dragelijker worden.

Rutte II nam alvast een voorschot op winst uit reddingsoperaties en boekte dit in om zijn begroting rond te krijgen. Onder aanvoering van Dijsselbloem is de blauwdruk voor het Cypriotische proeftuintje inmiddels tot een legitieme component geheveld. De Ieren doen in feite aan monetaire staatsfinanciering, schoorvoetend geaccepteerd door de ECB. Eén grote familie is  aandeelhouder van de schulden in de Spaanse voetbalcompetitie. Eén grote familie, waar ruzie en misantropie de verhoudingen dicteren.

Een Bankenunie met een eigen reddingsfondsje van 60 miljard krijgt daarmee iets van theatrale windowdressing.

Ondertussen wordt ECAS op vele fronten, op verschillende tijdstippen en op verschillende manieren overal actief ingezet om faillerende staten, een verpolitiekt geldsysteem in de Transfer Unie, de europese idealen en banken van de totale ondergang te redden. Transfer Unie? Niet alleen geld naar het zuiden. Spaarders worden via banken naar de speculatieve beurzen gejaagd dankzij de lage rentepolitiek.

ECAS?? European Citizens Asset Stripping. Achter dit acronym -de EU is verliefd op acronymen- schuilt geraffineerde asset stripping van burgers zonder redelijke compensatie of enige vorm van garantie. Letterlijk alles wordt uit de kast gehaald om naar de pijpen van ongekozen Barroso, Barnier en Olli Rehn te dansen.

De tijd dat landelijke en europese politieke élite met eerlijke, betrouwbare, dus realistische cijfers en de consequenties op de proppen komen, is allang verdwenen. De laatste twee zijn er, maar worden door de eerste bewust verzwegen om politiek opportunistische redenen.

De liefde voor de ‘Lilke’ button is groter dan de wil om transparant en integer te opereren. Getuige de manipulaties rondom het Verdrag van Lissabon, het verbroken Verdrag van Maastricht en jongleren met retoriek.

Déjà-vu, een Griekse tragedie kunstmatig in leven houden om Europa te redden, voorspelt weinig goeds. Gelegaliseerde European Citizens Asset Stripping daarom ook al instrumenteel om déja-vu te redden. We zitten weer eens in de val.

De €Uropese Transfer Unie krijgt steeds meer vorm. Verkiezingen zijn eigenlijk niet eens meer nodig.

-o-o-o-

P.S.

BELASTINGEN
Temidden van het financieel, politiek en straatgeweld bevindt zich in Europa een weldadige oase. Het belastingparadijsje en afvalputje van Europa:  Nederland. Buitenlandse ondernemingen actief in €Uropa en rijke burgers weten de weg naar Utrecht e.o. perfekt te vinden.

Hollanders zijn namelijk goed in faciliteren. Bijvoorbeeld licentierechten erkennen om belasting te vermijden. Immateriele goederen –geld in de vorm van kredieten, rente, winsten, verliezen, patenten en merkrechten- worden vanuit  deze oase meer over de wereld geschoven dan welke Europese produkten ook.

In schril contrast tot brave ECAS-belastingbetalers en kleine, lokale bedrijven die met moeite kunnen overleven of kopje onder gaan, worden door deze ondernemingen soms geen cent belasting betaald. Honderden miljarden worden onttrokken aan €U landen waar de omzet van deze bedrijven wordt g€g€n€r€€rd. Veel omtrent deze praktijken is hier en hier te lezen. Mooie woorden tijdens de G-8 en de G-20 zijn voor de Bühne.

Het wordt politiek een hete herfst, een spreekwoordelijk uitgeklede Sinterklaas met als toetje een Kerstsprookje, dat alsmaar vroeger komt. Hoe mooi is het dan om alvast speculatief weg te dromen over een mooi kadootje.

Een geslaagde Griekse reddingsoperatie –want dan is €Uropa gered!- met een rekening die in drachme‘s komt, en niet wordt gestuurd tot de dag dat de koeien op het ijs dansen tijdens St. Juttemis. Met banken, welke voor ieder krediet van 1000 euro tenminste 100 euro bij onze ECB deponeren.

Alles eventueel ook met bitcoins te verrekenen. Koerswinsten na een jaar belastingvrij!

Grafiekjes op basis van FAZ, eurostat

Advertentie

Geen cent meer voor integriteit Dijsselbloem, Rutte, Samson en de EU

Europa wordt geteisterd door de vloek van zogenaamde ‘zombie-banken’, welke eigenlijk failliet zijn, maar met goedkope, langlopende kredieten in leven worden gehouden.

Een bijzonder geval en als voorbeeld, is de Cyprische Laiki Bank. Deze bank ontving meer dan elf miljard aan krediet onder het ‘Emergency Liquidity Assistance’ programma (ELA). In maart 2012 stopte de ECB deze noodhulp, waardoor het alsmaar vooruitgeschoven bankroet van Cyprus werd blootgelegd.

Recent heeft de opperbaas van de Cyprische Centrale Bank, Panicos Dimitriadis, zitting hebbende in de Gouverneursraad van de ECB, dat beter ge-informeerde kringen het bankroet van Cyprus allang zagen aankomen en hun geld in veiligheid brachten. Tien miljard euro verdween uit Cyprus.

Dimitriados behoorde tot deze ‘kringen‘, maar ging ondertussen rustig door met het financieren van de Laiki Bank met geld van de ECB.

Formeel garandeert de Cyprische Centrale Bank de verliezen van het ELA programma, maar in de praktijk worden noodkredieten over Target2 gefinancierd, waarvoor direct alle centrale banken in de eurozone garant staan. Indirect belastingbetalers dus, die gemeenschappelijk schuldenaar worden dankzij politici en bestuurders die onoirbare praktijken toestaan. Zo niet aan meewerken.

Met Cyprus als voorbeeld. En als proeftuin, omdat Dijsselbloem het Engelse woord voor ‘blauwdruk’ niet in zijn mond heeft genomen tijdens een interview. Elders wellicht wel?

Het is ondenkbaar dat sleutelfiguren in de Nederlandse politiek en bestuurders hiervan niet op de hoogte waren, en niet tot de betere kringen behoorden. Derhalve ook niets te verwijten zijn.  Maar ondertussen allerlei onmogelijke capriolen uithalen om wat nog in de knip zit en op bankrekeningen staat burgers te ontfutselen teneinde veel te hoog gegrepen idealen te financieren. Banken in de Eurozone hebben totaal zo’n 9000 miljard aan kredieten uitstaan.

En nu zelfs met terugwerkende kracht ‘zombie banken’, die noodhulp uit publieke middelen ontvingen, alsnog het ESM in te loodsen. Een ESM met een maximum kapitaal van 500 miljard, dat oorspronkelijk was bedoeld om staten te redden, waarvoor zo’n 60 miljard voor banken is bestemd.

 

http://www.presseurop.eu/nl/content/article/3911651-de-grillen-van-de-brusselse-goden

 

 

SPAREN, SPAREN, met z’n allen

De Nederlandse Bank roept op tot sparen en hypotheken snel af te lossen.

De Duitse regering bij monde van Angela Merkel riep haar burgers reeds een jaar geleden daartoe op.

Waarom horen de Nederlandse burgers dit niet van Nederlandse politici en regeringsleiders die elkaar midden in een verkiezingsstrijd de politieke tent uit retorieken? Ligt voor de hand, daar is over nagedacht. Dan worden ze aan het kruis genageld.

Bovendien, wie garandeert dat keiharde spaarportefeuilles niet worden worden gebruikt om de schade van leeglopende financiele zeepbellen via een Bankenunie te socialiseren? Een Bankenunie overigens, die de banken zelf moeten financieren. Met spaarportefeuilles als onderpand bijvoorbeeld?
Moet het bankentoezicht daarvoor dan ook nog eens aan de ECB worden toevertrouwd, die volgens de doorgaans goed ingelichte FAZ zelfs transferrechten van voetballers als onderpand accepteert.
Veel creatiever kan men het niet meer maken, geloofwaardiger wèl.

Het zal toch niet zo zijn dat de EU, in navolging van Wim Kok, via de achterdeur een greep voorbereidt in de grootste spaarpot van de Nederlanders; de pensioenfondsen?

Per slot van rekening wordt met name in Nederland onder politieke druk alles heel snel vloeibaar, nietwaar ‘Kunduz-Lente Akkoord’ vóórstemmende ja-knikkers?

En wat doet u indien de economische Mercedes Benz van Europa in 2013 gas terug gaat nemen? Excuses aanbieden, een schuldbekentenis, voor het mislukken van de Verdragen van Maastricht en Lissabon en het euro-projekt?

Transferrechten:
http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/bankenrettung-die-zombiebanken-der-ezb-1111795699.h

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/schuldenkrise-iwf-fordert-kreative-geldpolitik-der-ezb-11795223.htmltml

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/marode-finanzinstitute-menetekel-bankenunion-11796018.html
‘”Met een overhaast ingevoerde Bankenunie wordt het vertrouwen van klanten op het altaar van de Euro-redding gelegd” eindigt dit artikel.

http://www.presseurop.eu/nl/content/article/2246431-maak-de-slechte-keus-niet-de-rampzalige :”Duitse en Nederlandse spaarders moeten borg staan voor Spaanse bankrekeningen, en de Franse en Duitse belastingbetaler voor begrotingen in Rome, Madrid en elders.”