
“NIEMAND VERMAG ZU SAGEN, WIE VIELE POLITISCHE DUMMHEITEN DURCH MANGEL AN GELD SCHON VERHINDERT WORDEN SIND”
Charles Maurice de Talleyrand-Périgord (1754-1838)
——-
Ondertussen hebben de EU-lidstaten links en rechts garanties en verplichtingen uitstaan t.w.v. € 1576 miljard, waarvan de Eurozone € 1352 miljard voor haar rekening neemt en Nederland € 84.44 miljard ten behoeve van:
1. Het IMF reddingsplan voor Griekenland
2. Het EU reddingsplan voor Griekenland
3. Aankoop door de ECB van dubieuze staatsobligaties
4. Mogelijke TARGET2 verplichtingen
5. Het EFSM
6. Het ESM
Vervolgens nu óók nog voorstellen om de ECB eurobonds uit te laten geven en daarnaast een voorstel om alle schulden boven 60% van het BNP in een gezamenlijke pot te stoppen? Wie gaan daarvoor garant staan? Met welke onderpanden?
Het huidige ESM conceptverdrag, in feite een contract, zou vergelijkenderwijs als basis voor een langlopende hypotheekverstrekking voor de aankoop van een simpele woning door de eerste de beste bank regelrecht naar de prullenbak worden verwezen. Andersom evenzo, een leeg pensioenfonds dat lijfrentes gaat uitkeren op basis van toegezegd geld dat alsnog geleend moet worden.
Een ‘sjoemelcontract’ dat uitnodigt schulden op schulden te stapelen dankzij voorwaarden, toezeggingen en onderpanden en ontbrekende bindende voorwaarden, die zo zacht zijn als een pakje boter.
Een sjoemelcontract waar Gouverneurs een greep in andermans (staats)kassen kunnen doen zonder instemming van parlementen.
Sta niet vreemd te kijken indien binnen afzienbare tijd het ESM als bank gaat functioneren en structuurfondsen ondersteunt.
Onder druk wordt nu eenmaal alles vloeibaar. Vooral indien groei gefaciliteerd moet worden….
Is dit een basis voor een gezonde euro en solidariteit in de Europese Unie?
Welke politici durven de verantwoordelijkheid te nemen door geschiedenis te schrijven door in te stemmen met een wurgcontract dat geratificeerd moet worden door een demissionaire regering die opereert onder een tijdelijke gedoogconstructie en vertrouwt op een eenvoudige meerderheid dankzij een gelegenheidscoalitie in het Parlement?
Andere deelnemende landen werden geregeerd door politici die fraudeerden, of een land, too big to fail, met een komisch figuur als discutabel staatshoofd. Wie geeft de garantie dat de geschiedenis zich niet herhaalt?
De omstandigheden lenen zich daartoe; van de nood desnoods een vreugdevolle deugd maken is retoriek die politici niet vreemd is.
Politici dienen bij zichzelf te rade te gaan waarom deze discussie niet eerder en openlijk is gevoerd. Zonder vertrouwelijke brieven van De Jager. Target2 bijvoorbeeld. De geloofwaardigheid en integriteit van het politieke systeem en de politici die daarbinnen opereren heeft wéér een forse deuk opgelopen. Good governance is ver te zoeken.
Voorop staat echter één ding. Groei faciliteren zonder structurele hervormingen is onmogelijk. Te beginnen aan de basis. De Europese Unie.