Déjà-vu, verkiezingen zijn eigenlijk overbodig. Ich müss Brüder werden!

Tsjonge jongejonge, van alles een beetje minder van nòg minder en de pronkende veren gaan prompt steels omhoog.

De deplorabele status quo cijfers in dit blogje zijn alweer achterhaald, maar het enige dat recordbrekend groeit als kool zijn schulden.

Naast  stijgende schulden en garanties in eigen eurostaat zijn de griekse schulden voor 90% in handen van belastingbetalers gemanoevreerd. Een gevaarlijk precedent zonder garanties dat het na Cyprus met blijkbaar systeemrelevante banken hierbij blijft. Het BNP in de eurozone is inmiddels voor zo’n 130% verpand. Obligaties, leningen en garanties voor allerlei voorname plannen die duurder uitvielen of in duigen vielen. Geld daarvoor ontstond uit het nagenoege niets.

 Griekenland had niet in de eurozone opgenomen mogen worden. Daarmee werd de grondsteen gelegd voor de huidige problemen. Het Stabiliteits Pact werd daardoor volledig ondermijnd. Europese (socialistische) politici valt dit rechtstreeks te verwijten, omdat de euro  “is as much political as economic”.

Gefaciliteerd en aangemoedigd door dezelfde politici en bankiers, verschuldigden burgers zich eveneens. En niet voor zo’n heel klein beetje.

Paniek! Want van de aangename geur, opstijgend uit rammelpannen in een opgepimpte eurokeuken, kan men uiteindelijk niet leven. Vervolgens kwamen hevelinstrumenten.  Een “Ja, bail-out/Nee, bail-in” EFSM en het nog steeds omstreden ESM verdrag. ELA‘s, LTRO’s, OMT‘s, TARGET2 van de ECB en mogelijk eurobonds als instrumenten  komen goed van pas om problemen vooruit te schuiven.

Door tijdgebrek geplaagde politici moeten tijd vinden voor politieke nulsommenspelletjes tijdens zenuwslopende eurotoppen waar iedere keer weer de euro werd gered. De ECB voorkwam ondertussen erger als Grote Redder. Regeringen kunnen weer naar banken stappen voor liquide middelen, hún kostje is gekocht.

De ECB heeft echter niet de taak de economie aan te zwengelen en weinig wijst er op dat in het laatste, de economie, fundamenteel verandering komt, zodat lasten ietwat dragelijker worden.

Rutte II nam alvast een voorschot op winst uit reddingsoperaties en boekte dit in om zijn begroting rond te krijgen. Onder aanvoering van Dijsselbloem is de blauwdruk voor het Cypriotische proeftuintje inmiddels tot een legitieme component geheveld. De Ieren doen in feite aan monetaire staatsfinanciering, schoorvoetend geaccepteerd door de ECB. Eén grote familie is  aandeelhouder van de schulden in de Spaanse voetbalcompetitie. Eén grote familie, waar ruzie en misantropie de verhoudingen dicteren.

Een Bankenunie met een eigen reddingsfondsje van 60 miljard krijgt daarmee iets van theatrale windowdressing.

Ondertussen wordt ECAS op vele fronten, op verschillende tijdstippen en op verschillende manieren overal actief ingezet om faillerende staten, een verpolitiekt geldsysteem in de Transfer Unie, de europese idealen en banken van de totale ondergang te redden. Transfer Unie? Niet alleen geld naar het zuiden. Spaarders worden via banken naar de speculatieve beurzen gejaagd dankzij de lage rentepolitiek.

ECAS?? European Citizens Asset Stripping. Achter dit acronym -de EU is verliefd op acronymen- schuilt geraffineerde asset stripping van burgers zonder redelijke compensatie of enige vorm van garantie. Letterlijk alles wordt uit de kast gehaald om naar de pijpen van ongekozen Barroso, Barnier en Olli Rehn te dansen.

De tijd dat landelijke en europese politieke élite met eerlijke, betrouwbare, dus realistische cijfers en de consequenties op de proppen komen, is allang verdwenen. De laatste twee zijn er, maar worden door de eerste bewust verzwegen om politiek opportunistische redenen.

De liefde voor de ‘Lilke’ button is groter dan de wil om transparant en integer te opereren. Getuige de manipulaties rondom het Verdrag van Lissabon, het verbroken Verdrag van Maastricht en jongleren met retoriek.

Déjà-vu, een Griekse tragedie kunstmatig in leven houden om Europa te redden, voorspelt weinig goeds. Gelegaliseerde European Citizens Asset Stripping daarom ook al instrumenteel om déja-vu te redden. We zitten weer eens in de val.

De €Uropese Transfer Unie krijgt steeds meer vorm. Verkiezingen zijn eigenlijk niet eens meer nodig.

-o-o-o-

P.S.

BELASTINGEN
Temidden van het financieel, politiek en straatgeweld bevindt zich in Europa een weldadige oase. Het belastingparadijsje en afvalputje van Europa:  Nederland. Buitenlandse ondernemingen actief in €Uropa en rijke burgers weten de weg naar Utrecht e.o. perfekt te vinden.

Hollanders zijn namelijk goed in faciliteren. Bijvoorbeeld licentierechten erkennen om belasting te vermijden. Immateriele goederen –geld in de vorm van kredieten, rente, winsten, verliezen, patenten en merkrechten- worden vanuit  deze oase meer over de wereld geschoven dan welke Europese produkten ook.

In schril contrast tot brave ECAS-belastingbetalers en kleine, lokale bedrijven die met moeite kunnen overleven of kopje onder gaan, worden door deze ondernemingen soms geen cent belasting betaald. Honderden miljarden worden onttrokken aan €U landen waar de omzet van deze bedrijven wordt g€g€n€r€€rd. Veel omtrent deze praktijken is hier en hier te lezen. Mooie woorden tijdens de G-8 en de G-20 zijn voor de Bühne.

Het wordt politiek een hete herfst, een spreekwoordelijk uitgeklede Sinterklaas met als toetje een Kerstsprookje, dat alsmaar vroeger komt. Hoe mooi is het dan om alvast speculatief weg te dromen over een mooi kadootje.

Een geslaagde Griekse reddingsoperatie –want dan is €Uropa gered!- met een rekening die in drachme‘s komt, en niet wordt gestuurd tot de dag dat de koeien op het ijs dansen tijdens St. Juttemis. Met banken, welke voor ieder krediet van 1000 euro tenminste 100 euro bij onze ECB deponeren.

Alles eventueel ook met bitcoins te verrekenen. Koerswinsten na een jaar belastingvrij!

Grafiekjes op basis van FAZ, eurostat

Advertentie

Alles onder controle! Alles onder één hoedje. Betrouwbare cijfers?

SINDS 1992 MET RETORISCHE KAUWGOMPOLITIEK ELASTISCHE BUBBELS BLAZEN

Het twee keer bijgestelde

Stability and Growth Pact

uitmondend in het

Euro Plus Pact

met het

Sixpack

• fostering employment
• fostering competitiveness. Tomaten & zo: (macro = micro & v.v.)
• contributing to the sustainability of public finances
• reinforcing financial stability (met voorstel Barroso om gemeenschappelijk nog meer schulden te maken. Nov. 2012)
• tax policy coordination 

PROGNOSE EUROPESE COMMISSIE

 Bronnen: Europese Commissie/FAZ (zaterdag, 4 mei 2013)

Klik de reclame even weg, ALLES ONDER CONTROLE ?  Bye, Bye, 50.000 nu zelfstandige Groenlanders, doe de Chinezen de groeten namens Europa, lees de EU, die zoveel hooi op de vork neemt, dat het niet meer is bij te benen.

Van goed functionerende handelsunie naar een bureaucratische, Gordiaanse Toren van Babel met waakhonden, waar de strijd om macht, geld, grensoverschrijdende politieke belangen en persoonlijke Status zonder noemenwaardige democratische legitimatie domineert. Met een geldsysteem en gemanipuleerde verdragen, die meer splijten dan verbinden.

En daarom nog meer macht onttrokken moet worden aan nationale parlementen, zodat nog eenvoudiger meer schulden gemaakt kunnen worden om o.a. bestaande schulden te vergemeenschappelijken en af te lossen. Eurobonds! “In the long term, we should aim at issuing common debt for a genuine EU or eurozone budget”.

Of is geld aan de staat lenen, dan ook al geen veilige belegging meer?

Referenda. Soeverein naakt over de akker Europa en banken redden?

Economen hebben een belangrijk nadeel ten opzichte van exacte wetenschappers. Hoewel ze veel ideeën en vooral theorieën hebben, ontbreken economen laboratoria om theorieën op omvangrijke en realistische schaal te testen en zo nodig af te wijzen. In de weinige laboratoria die economen ter beschikking staan, kunnen alleen maar kleine tests worden gesimuleerd. Bovendien moet met uiterst explosief materiaal  zorguldig worden omgegaan om grootschalige rampen te voorkomen. Een grensoverschrijdende deeltjesversneller zoals in Zwitserland met toevallig ook veel banken hebben economen niet.

Grootschalig testen of simuleren van riskante theorieën kunnen economen daarom niet. Tot voor kort.

Politici weten dondersgoed hoe groot de economische en politieke risico’s zijn zodra economen gaan experimenteren. Politici samen met economen, beiden niet vrij van politieke- en eigenbelangen en door ideogische motieven gedreven, hebben nu Cyprus ontdekt. Alle voorwaarden voor een realistische proef zijn aanwezig: niet te groot, een geïsoleerd eiland, structureel niet relevant in het grote geheel, banken en overheid in opperste nood, een financiëel mondiaal netwerk en instabiele politieke (internationale) verhoudingen.

Zonder inmenging door derden kan op Cyprus ‘Europese Redding Nieuwe Stijl 2.0‘, waaronder een Europese Bankenunie en Europees Bankentoezicht op realistische schaal worden getest. Eventuele protesten en tegenmaatregelen zijn onderdeel van de proefopstelling. “Alles im Griff”, zou Werner Von Braun zeggen. Murphy uitdagen. Bijstellen waar nodig.

BANKENUNIE, BANKENTOEZICHT, SOUVEREINE RECHTEN en REFERENDA.
Het proefmodel experimenteert met nieuwe richtlijnen en is onder andere gebaseerd op collectief, Europees Bankentoezicht en Bankenunie, geredigeerd en gedirigeerd vanuit de EU in Brussel en de ECB in Frankfurt.

Men kan slechts hopen dat het bij Cyprus blijft(?), maar de giftige adder onder het gras is, dat voor ‘Europese Redding Nieuwe Stijl 2.0‘ met Bankentoezicht en een Bankenunie de souvereine rechten van individuele lidstaten in de eurozone eens en voor altijd overgedragen moeten worden aan de EU en de ECB.

Daar kan lang en breed over gepraat worden, zoals over collectieve onteigening van spaartegoeden, straks ook pensioengelden, maar een paar dingen moeten duidelijk zijn:

– Wie zich als proefkonijn wil opofferen voor zogenaamde economische wetenschap, moet dat zelf weten.

– Het gaat echter niet om wetenschap, maar om recht! De dienstbodes van de waard,  zijn net zoals de waard, onderworpen aan het recht. Niet aan zogenaamde wetenschap!

En wie collectieve onteigening goedpraat, maakt de rekening op zonder rekening te houden met zijn gastgever, de waard:

– Dienstbodes, die willekeurig collectieve onteigening van de waard middels juridische spitsvondigheden ‘legaliseren’, moeten tenminste het tegendeel ook legaliseren: kredieten aan de waard moeten in exakt dezelfde proporties als onteigening worden ge-annuleerd om eenzijdige lastenverzwaring voor de waard  zoveel mogelijk te vermijden.  Denk aan uw huis als onderpand voor de oude dag in relatie tot pensioen.

– Als deze dienstbodes vervolgens ook nog eens de souvereine rechten van de waard permanent willen overdragen aan onberekenbare derden waarop ook in de toekomst onvoldoende toezicht kan worden uitgeoefend door de waard, dienen de dienstbodes onverwijld eerst de waard te raadplegen.

In concreto: via een bindende volksraadpleging, omdat hier te lande nog democratie heerst.

Mochten de dienstbodes en hun adviseurs, die slechts een klein deel van het volk uitmaken, echter van plan zijn om een dictatoriale machtsgreep te plegen, verdienen zij niet minder dan -spreekwoordelijk?- bij nacht en ontij, besmeerd met pek en veren, naakt over de gure akkers gejaagd te worden door de waard.

-o-o-o-

Proefopstelling Cyprus, een keten van experimenten: “Pick your choice”

26.06.2012:  Sparen, sparen met z’n allen

10-04-2013 Vermogens van huishoudingen en pensioensparen

 Plaatje: Presseurop: ” De besluiten van het zogenaamd domme volk kunnen moeilijk slechter zijn dan die van de ‘experts’ in de bankjes van het parlement.”