Referenda. Soeverein naakt over de akker Europa en banken redden?

Economen hebben een belangrijk nadeel ten opzichte van exacte wetenschappers. Hoewel ze veel ideeën en vooral theorieën hebben, ontbreken economen laboratoria om theorieën op omvangrijke en realistische schaal te testen en zo nodig af te wijzen. In de weinige laboratoria die economen ter beschikking staan, kunnen alleen maar kleine tests worden gesimuleerd. Bovendien moet met uiterst explosief materiaal  zorguldig worden omgegaan om grootschalige rampen te voorkomen. Een grensoverschrijdende deeltjesversneller zoals in Zwitserland met toevallig ook veel banken hebben economen niet.

Grootschalig testen of simuleren van riskante theorieën kunnen economen daarom niet. Tot voor kort.

Politici weten dondersgoed hoe groot de economische en politieke risico’s zijn zodra economen gaan experimenteren. Politici samen met economen, beiden niet vrij van politieke- en eigenbelangen en door ideogische motieven gedreven, hebben nu Cyprus ontdekt. Alle voorwaarden voor een realistische proef zijn aanwezig: niet te groot, een geïsoleerd eiland, structureel niet relevant in het grote geheel, banken en overheid in opperste nood, een financiëel mondiaal netwerk en instabiele politieke (internationale) verhoudingen.

Zonder inmenging door derden kan op Cyprus ‘Europese Redding Nieuwe Stijl 2.0‘, waaronder een Europese Bankenunie en Europees Bankentoezicht op realistische schaal worden getest. Eventuele protesten en tegenmaatregelen zijn onderdeel van de proefopstelling. “Alles im Griff”, zou Werner Von Braun zeggen. Murphy uitdagen. Bijstellen waar nodig.

BANKENUNIE, BANKENTOEZICHT, SOUVEREINE RECHTEN en REFERENDA.
Het proefmodel experimenteert met nieuwe richtlijnen en is onder andere gebaseerd op collectief, Europees Bankentoezicht en Bankenunie, geredigeerd en gedirigeerd vanuit de EU in Brussel en de ECB in Frankfurt.

Men kan slechts hopen dat het bij Cyprus blijft(?), maar de giftige adder onder het gras is, dat voor ‘Europese Redding Nieuwe Stijl 2.0‘ met Bankentoezicht en een Bankenunie de souvereine rechten van individuele lidstaten in de eurozone eens en voor altijd overgedragen moeten worden aan de EU en de ECB.

Daar kan lang en breed over gepraat worden, zoals over collectieve onteigening van spaartegoeden, straks ook pensioengelden, maar een paar dingen moeten duidelijk zijn:

– Wie zich als proefkonijn wil opofferen voor zogenaamde economische wetenschap, moet dat zelf weten.

– Het gaat echter niet om wetenschap, maar om recht! De dienstbodes van de waard,  zijn net zoals de waard, onderworpen aan het recht. Niet aan zogenaamde wetenschap!

En wie collectieve onteigening goedpraat, maakt de rekening op zonder rekening te houden met zijn gastgever, de waard:

– Dienstbodes, die willekeurig collectieve onteigening van de waard middels juridische spitsvondigheden ‘legaliseren’, moeten tenminste het tegendeel ook legaliseren: kredieten aan de waard moeten in exakt dezelfde proporties als onteigening worden ge-annuleerd om eenzijdige lastenverzwaring voor de waard  zoveel mogelijk te vermijden.  Denk aan uw huis als onderpand voor de oude dag in relatie tot pensioen.

– Als deze dienstbodes vervolgens ook nog eens de souvereine rechten van de waard permanent willen overdragen aan onberekenbare derden waarop ook in de toekomst onvoldoende toezicht kan worden uitgeoefend door de waard, dienen de dienstbodes onverwijld eerst de waard te raadplegen.

In concreto: via een bindende volksraadpleging, omdat hier te lande nog democratie heerst.

Mochten de dienstbodes en hun adviseurs, die slechts een klein deel van het volk uitmaken, echter van plan zijn om een dictatoriale machtsgreep te plegen, verdienen zij niet minder dan -spreekwoordelijk?- bij nacht en ontij, besmeerd met pek en veren, naakt over de gure akkers gejaagd te worden door de waard.

-o-o-o-

Proefopstelling Cyprus, een keten van experimenten: “Pick your choice”

26.06.2012:  Sparen, sparen met z’n allen

10-04-2013 Vermogens van huishoudingen en pensioensparen

 Plaatje: Presseurop: ” De besluiten van het zogenaamd domme volk kunnen moeilijk slechter zijn dan die van de ‘experts’ in de bankjes van het parlement.”

Advertentie

Volkskrant publiceert tendentieus uit explosief onderzoek ECB. Pensioenen

Wellicht heeft de online redaktie van de Volkskrant met haar artikel zich laten verleiden tot ‘copy-redigeren-paste-publiceren’ door een artikel in de Frankfurter Allgemeine Zeitung: Duitsers zijn de armsten in Europa met een tabelletje waar de Cyprioten als ‘bijna rijkste’ uitkomen.

Zelfs uit de talloze reakties van lezers, waaraan de FAZ, in tegenstelling tot de Volkskrant, ruimte geeft bij nagenoeg ieder artikel in de FAZ-online versie, had de online-redaktie van de Volkskrant kunnen afleiden, dat de berichtgeving ‘te kort door de bocht’ is.

Maar dan nog, wellicht dit artikel niet eens gelezen, enige nuancering en relativering was desondanks op haar plaats geweest. Daarvoor is de publicatie op deze wijze te suggestief en het onderwerp, met achterhaalde cijfers van 2009/’10, politiek explosief.

Hier het volledige resultaat van het onderzoek door de ECB en de centrale banken van de eurozone. Een volledig ander beeld komt dan tevoorschijn. Beschikbare bestedingsbedragen en private schulden spelen ook een rol.

http://www.ecb.int/pub/pdf/other/the eurosystem household finance and consumption_survey statistical tablesen.pdf?a82dacc63d1b3bcc6754c94ac247e13d

Met een ‘quick scan’ van deze publikatie had de Volkskrant online-redactie beter de ECB, Brussel, Den Haag en DNB alvast kunnen waarschuwen niet in de voetsporen van voormalig PvdA leider Wim Kok te treden. In andere woorden:

De grootste spaarpotten van het Nederlandse volk zijn pensioenfondsen met een aandeel van 49 procent. Andere landen doen het met minder, veel minder, van 20 procent en nòg minder en investeren hun spaargelden voor de ‘oude dag’ elders.  In hun slecht lopende bedrijfje’s bijvoorbeeld. Als politici beweren, dat Nederland één van de ‘beste’ pensioenregelingen 2.2.4a ter wereld heeft, zeggen ze er niet bij dat dit met spaargeld van het Nederlandse volk bij elkaar is gesprokkeld.

Spaargelden die in Cyprus worden aangesproken onder het voorzitterschap van PvdA minister Jeroen Dijsselbloem. Overweeg ook de ‘Brusselse’ plannen onder leiding van de socialistische Voorzitter van de Europese Commissie, Barroso, een uniform Europees sociaal systeem op te zetten. Barosso, een ‘getallen jongleur‘, die tijdens zijn korte regeerperiode in Portugal niet schroomde het pensioenfonds van de Portugese PTT af te tappen. (klik op de onderstreepte links voor achtergrondinformatie, welke Nederlandse MSM om al of niet begrijpelijke redenen niet publiceren). En Griekenland ‘redding’ met de Marshall-hulp vergeleek .

Er komt nog iets bij. Volgens een andere tabel in dit rapport is het Nederlandse volk zwaar overschuldigd als gevolg van de hypotheek en onroerendgoed problematiek. Dit drukt als een loden last op de balansen van banken. Politici willen nu pensioenfondsen opschepen met hypotheekschulden waarvan hoogst onzeker is of deze voldoende rendabel zijn om straks uw pensioen te kunnen garanderen. Want daar komt het uiteindelijk op neer. Elders kunnen namelijk noodzakelijke, betere rendementen worden behaald.

En dan worden de werkende generatie en gepensioneerden op termijn dubbel en dwars genaaid, wat politici ook beloven. Overigens, zou Wim Kok als commissaris van diverse bedrijven nimmer hebben geweten van dubieuze fiscale brievenbus constructies?

Lees ook eens : Barroso over spaargelden, “Ik wil geen Europese Superstaat” (Duits). Of:

VVD en Pvda willen uw pensioen plunderen

https://koningbilly.wordpress.com/2012/06/26/sparen-sparen-met-zn-allen/

-o-o-o-

Spaarders, hoedt u voor de EU en de Eurogroep

 

SPAARGELD ONTEIGENING IN HET “JAAR VAN DE EUROPESE BURGER” 

Europese belastingbetalers ervaren keer op keer dat afspraken en verdragen worden gebroken. Iedere klant en spaarder bij een bank in de eurozone moet nu ook rekening houden met de kans dat de “Eurogroep“ naar believen spaargelden kan onteigenen. Met Cyprus is inmiddels een formidabel precedent geschapen. Uit de EU centrale in Brussel komen geen tegenwerpingen.

Teken aan de wand is, dat discussie’s over deze politieke trend in ‘Europa’ niet eens meer over het principe gaan, maar over de hoogte en percentage’s waarmee Europese burgers onteigend kunnen worden van spaargelden. Zelfs de Voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, praat ‘cijfers’ in plaats van ‘principe’. Kennelijk is “bail-in” inmiddels gewoonterecht geworden voor politici.

Geruststellende woorden van politici zijn zo ijl als de lucht waarin ze worden uitgesproken omdat nergens wettelijk is vastgelegd dat spaarders niet onteigend mogen worden. Binnen dit politieke vacuüm opereert en experimenteert de eurogoep nu met bail-in constructies voor spaargelden van Europese burgers zonder iedere vorm van wat voor soort legitimatie dan ook. Cyprus als proeftuin en operationeel oefeningsterrein. Inclusief uitgerold prikkeldraad uit angst voor ‘onregelmatigheden’.

Dat het wantrouwen jegens politici in brede kringen ongekend hoog is, getuige verkiezingen en de politieke crisis binnen de EU, is op termijn minder schadelijk dan het geschade vertrouwen van burgers in de geloofwaardigheid en de stabiliteit van de euro, het eurosysteem én de EU.  Politici zijn vervangbaar, de euro is er om te blijven volgens dezelfde politici en monetaire beleidsmakers bij de ECB.

Wat kunnen gewone spaarders daartegen ondernemen?

Weinig, de democratische mogelijkheden om op korte termijn de eurogroep en andere politieke beslissers tot andere gedachten te brengen, ontbreken. Rest slechts, voor zover mogelijk, een beroep te doen op het gezonde verstand van volksvertegenwoordigers met partijpolitieke belangen. Want uiteindelijk is op zó’n manier nivelleren toch weer ‘een beetje feestje’ met zo’n principieel gewoonterecht in de achterzak.

En ondertussen hopen dat wel geluisterd wordt naar verontruste topmensen in de financiële wereld, die nét niet zeggen dat het gestuntel van de eurogroep onder het voorzitterschap van Dijsselbloem zorgwekkend is. En daarom druk bezig zijn ‘Zwarte Piet’ kaarten aan elkaar uit delen.

-o-o-o-

 

Aad Verbaast: Dijsselbloem en het cyprus precedent

‘Vertrouwen’ : http://www.bbc.co.uk/news/business-21844363

“Specifically, it may shake confidence in the EU’s handling of the eurozone crisis and spark concerns about its ability to announce unprecedented measures whenever a new country gets into trouble.

Some analysts have warned that the deal sets a dangerous precedent, and may cause runs on banks in other countries, where savers worry that their bank accounts may be plundered should their economies get into trouble.”

De VERENIGDE SCHULDEN van EUROPA.

AFTREDEN VAN EUROGROEP VOORZITTER DIJSSELBLOEM GEWENST NA POLITIEKE BLAMAGE

Wie wordt de eerste en echte Alexander Hamilton van Europa? Indien hij er al niet een beetje is in Brussel  met een soort van ministerie onder een andere naam en een Federale Bank in Frankfurt.

Vergis je niet, het is geen eer. Hamilton was de eerste Minister van Financiën in de Verenigde Staten. Hij ruïneerde 220 jaar geleden de kersverse federale Verenigde Staten dankzij een fiscaal pact met lage rente’s, “bail-out” clausules, grootschalige federale garanties en ruimhartige projektsubsidies voor failliete lidstaten. Identiek aan het hedendaagse Europese beleid met lage rentes en speculanten, die vertrouwden op federale garanties en ramschpapier van failliete staten opkochten. Destijds en nu.

De UNITED STATES of AMERICA
Opeenvolgende politieke konflikten over deze kwesties resulteerden allereerst in een crash in 1841. Een tiental staten gingen failliet omdat de federale overheid de lasten niet meer kon en wilde dragen. Uiteindelijk mondde dit beleid, naast de strijd om de afschaffing van de slavernij, uit in de peperdure en bloedige Amerikaanse Burgeroorlog. “De oorlog ging om het behoud van de Unie, niet om de afschaffing van de slavernij”.

Vervolgens gingen wederom een paar staten failliet dankzij dit oorspronkelijk politieke geharrewar, waarna uiteindelijk alle lidstaten géén “bail-outs” door de federale overheid en evenwichtige begrotingen overeenkwamen. Een rem op schuldenopbouw.

De VERENIGDE SCHULDEN van EUROPA
Hoe men ook in brede zin over het het huidige Amerikaanse monetaire beleid moge denken, uit bittere ervaringen hebben de Amerikanen een monetair systeem ontwikkeld dat tot op de dag van heden geen federale of gemeenschappelijke “bail-out” clausules voor lidstaten toestaat. Ongeacht of de lidstaten wél of niet “systeem relevant“ zijn.

Zoals het oorspronkelijke EMU verdrag en het Verdrag van Maastricht ook geen “bail-out” clausules voor lidstaten kenden. Laat staan voor banken. Systeem relevant of niet.

Dit impliceert niet dat de United States of America een kant-en-klaar recept op de plank hebben liggen voor de eurozone, waar ook nog de Brusselse Europese Unie met een flinke vinger in de rijstebrij van de euro roert. De Amerikanen kenden tenminste één muntsoort.

WAARSCHUWING
Gegeven de huidige chaos in de eurozone, kan de geschiedenis achter het federale Amerikaanse monetaire systeem wél dienen als een serieuze en realistische waarschuwing aan in bosjes over elkaar struikelende en bekvechtende politici. Vele gevoelig liggende kwesties en enorme obstakels moeten overwonnen worden om een werkelijk functionerend “federaal” eurosysteem in vrede het licht te laten zien.

En wees voorzichtig met federale -lees “Brusselse”- belastingheffingen. De eerste “Tea Party” was destijds het gevolg. Nu ook serieus in Europa in een land dat zo langzamerhand als enige in de eurozone haar economie redelijk op orde heeft, hetgeen ironisch genoeg, afgunst en weerzin opwekt.

Misschien had Juncker gelijk toen hij waarschuwde voor oorlog. Maar om andere redenen dan Juncker aanvoerde. Of beiden…

Een lange weg is nog te gaan alvorens een Europese Politieke Unie een Europese Monetaire Unie legitimeert. Alleen dáárom al moeten politici oppassen welk ‘?beleid’ wordt gedecreteerd.  Politici spelen met vuur. De goede kant, dat referenda onvermijdelijk dichterbij komen om de lieve vrede te bewaren.

VOORBEELD “CYPRUS”, “ARGENTIJNSE” TOESTANDEN?
Cyprus als ogenschijnlijk geïsoleerde proeftuin, waar banken met prikkeldraad worden afgeschermd, én als voorbeeld voor wat niet dóórdenkende, inadequate politici kennelijk nog meer in pacht hebben, voedt niet alleen het allang bestaande wantrouwen in het zogenaamde “Jaar van de Europese Burger” in de aanloop naar de verkiezingen voor een omstreden Europees Parlement.

-o-o-o-

Meer lezen?  Cicero’s droom: Nobelprijs voor de Vrede: Nobel’s dynamiet verpulvert schulden. EU redt lauwerkrans en hevel.

Nog meer: Aad Verbaast. Over Dijsselbloem, wisseltrucs, garanties en stofzuigerzakken/

Politiek is niet de kunst van het onmogelijke faciliteren

In Depth: The EEAG Report 2013 on the European Economy 2013

Cicero’s droom: Nobel’s dynamiet verpulvert schulden. EU redt lauwerkrans en hevel

.HEVELEN en SOCIALISEREN. GEEN BRUG TE VER

Marcus Tullius Cicero  (106 v. Chr. – 43 v. Chr.):

“De nationale begroting moet sluitend zijn. De overheidsschuld moet worden verminderd. De arrogantie van de overheid moet worden gemodereerd en gecontroleerd. Betalingen aan buitenlandse overheden moeten worden verminderd, als de staat niet failliet wil gaan.”

De kletspraatjes aan de stamtafels in de internetkroegen en op andere podia over schuldhulpverlening aan banken en eurolidstaten gevolgd? Politici die instemmen met deze hulp, werden in het beste geval betiteld als ‘dwazen, lafaards, opportunisten, fraudeurs, opportunisten’. Fraude en verraad aan het eigen volk.
Hulp, vergelijkbaar met 115 Marshall plannen, welke onder andere Griekenland niet stabiliseert, maar de geverlanden, met name Frankrijk, destabiliseren.

EUROPA REDDERS
In reaktie daarop ontwikkelen woedende burgers een nieuw haatobject; de autocratisch opererende, monetaire systeempoliticus, die zich opwerpt als ‘Redder van Europa en ‘Redder van de €’. De gevolgen van dit beleid wordt in de geverlanden ogenschijnlijk met een flinke dosis fatalisme aanvaard. Demonstraties blijven uit. Het vrije internet als zeepkist en als vervanging voor pleinen doet haar nuttig werk. Althans, voor politici. En tot nu toe.

Politieke radicalisering is echter één van de meest gevaarlijke gevolgen als antwoord op de economische crisis, de schuldencrisis, de eurocrisis, de democratische crisis  én de politieke crisis.

Politieke radicalisering is er overigens niet alleen bij de ontvangers. Getuige de reakties en commentaren op tientallen ‘cruciale’ Eurotoppen, waar keer op keer ‘Europa’ en/of de euro uiterst moeizaam werd ‘gered’. 1750 Miljard hulp, die en passant (Target2) grotendeels naar banken wordt geleid, waardoor deze hulp wordt ‘gesocialiseerd’ over 230 miljoen euroburgers, wekt ongenoegen. Opiniepeilingen en surveys bevestigen dit. Referenda worden daarom angstvallig omzeild.

“Postdemocratische regimes waarbij de stembusuitslag slechts een wassen neus is en de echte macht elders ligt”, schrijft journalist Philippe Thureau-Dangin in Le Monde.

Waarom houdt de politieke élite dan vast aan een beleid dat hun haat en minachting en weinig publieke erkenning oplevert? Omdat ze vrezen dat een failliet Griekenland, verbannen uit de eurozone, een nog hoger politiek en economisch offer vergt?  Het onweerlegbare bewijs echter heeft en kent niemand. Deze kwestie is blijkbaar te complex. Misschien dáárom dat deze optie van tafel is?

En hoe moet de politieke en economische schade worden berekend, indien de Europese Unie(?) en/of de eurozone uiteenvalt als gevolg van het vasthouden aan het huidige beleid?  Waar schulden op schulden worden gestapeld en afbetalingen, inclusief rente worden vooruitgeschoven? Of kwijtgescholden.

De Europese -en de Nederlandse politiek, nog steeds zwaar getraumatiseerd door Lehman Brothers, besloten middels verbroken verdragen niet de aanbevelingen van ‘No-bailout’ Cicero te volgen. Kredieten worden verleend om schulden af te dekken en lidstaten mogen zichzelf opkopen met geleend geld van het afgewaardeerde EFSM en ESM. Of rechtreeks van de ECB.

NOBELPRIJS
Verdient nu de eurozone wellicht een Nobelprijs voor de Economie voor de uitvinding van het financiële perpetuum mobile als motor achter legale piramide constructies?

Maar zelfs dan verdienen autocratisch opererende Europese politici en regeringsleiders, die evenals ‘No-bailout’ Cicero terecht komen in de geschiedenisboeken als ‘Europa Redders‘ of ‘Europa Vernietigers‘, niet de kwalificatie van ‘idioten, criminelen, lafaards, zwendelaars, opportunisten, volksverraders’ en wat dies meer zij.

Al was het slechts uit respect voor hun voorgangers, waaronder een nog in leven zijnde politicus , die tesamen de geschiedenisboeken ingingen door à bout portant een failliete staat over te nemen.  En in ruil, ingegeven door Franse angst voor Duitse overheersing, instemden met de invoering van een gemeenschappelijke munt. Twaalf jaar later was de Euro er.  Nederland kocht zich te duur in. In 2004 Griekenland té goedkoop. Negen jaar dáárna verkeren de munt en eurolanden in penibele problemen.

Maar niet alleen uit respect, evenzo terwille van de lieve vrede, omdat deze politieke voorgangers niet de gepolitiseerde Nobelprijs voor de Vrede werd toegekend. Noch uit eerbetoon het voorrecht werd gegund deze prijs op de historische datum 10 december (adoptie Universal Declaration of Human Rights te Parijs) mede in ontvangst te mogen nemen.

Ondertussen dendert de Europese trein, getrokken door een ‘Made in Germany’ groen ge-electrificeerde locomotief met biodiesel hulpmotor dapper voort over bedenkelijk geslagen bruggen. Niemand weet echter bij benadering hoe lang dit avontuur nog duurt en hoe de bestemming er uitziet. Ondanks mooie sprookjes. De voormalige DDR heeft ter wille van de vrede tot nu toe naar schatting  720 Marshall plannen gekost.

Ringelingeling, de Quadriga‘ staat binnenkort op de stoep met de collectebus. Twee politici, Van Rompuy en Barroso plus twee schatbewaarders, Draghi en Juncker. Zij willen nog veel meer van al dit fraai’s. Inspraak niet gewenst.

Staat hoog op de agenda, nadat met veel publicitaire opsmuk in het bijzijn van vier jongeren de gepolitiseerde Nobelprijs voor de Vrede uit handen van de Voorzitter in ontvangst is genomen. Tevens Voorzitter van de Raad van Europa. The show must go on. Met de NATO langs de lijn in een ‘strategic partnership.’

“Bravo EU, chapeau! Well done! Gut gemacht! Goed gedaan! Bien Fait!”

Maar wie redt straks de redders als ‘lenders of last resort‘.

De ECB als ‘Big Spender of last resort‘?

-0-0-0-

Van Rompuy, press release, Dec. 9th, 2012: “We want Europe to become again a symbol of hope.”

Achter de links : Aad Verbaast, consilium.europa.eu, Bloomberg, Demonocracy, Euractiv, FAZ, Guardian, IFO Instituut, ISP, Le Monde, NATO, NYT, Presseurop, het Parool, Der Spiegel, Project Syndicate, Volkskrant, Welt, Wikipedia.